Bu adam neden böyle yaa...
“Koskoca bir kızım var, bakın! O kadar çabuk
büyüdü ki! Otun kötüsü çabuk büyür derler.”
~HarpagonKitabı okudu
"İnsan ölmek istiyor," dedi neden sonra.
"Kasvetten mi?"
"Kederden."
Kederin anlamı pek aydınlık değildir bende. Kederden korkuyor muyum, seviyor muyum bilmiyorum.
Ölme isteği uyandırmıyor mesela, keder ağırbaşlı bir ruh hali. Ne bileyim, sanki hayatla konuşma fırsatı: Yaa hayat, işte sonunda beni bu hale getirdin. Eserinle övün şimdi.
Sayfa 110Kitabı okudu
Gücümüz yetene, son nefesimizi verene dek devam.!
"Neden gülümsediniz Resul Bey?"
"Mücadele efendim."
"Yaa Resul Bey. Yılmamak gerek. Mücadele Resul Bey. Sonuna kadar."
- neden öldü?
- kalpten öldü elbette.
- yaa kalbi mi vardı?..
Sayfa 110
Ben çok güldüm siz de okuyup güler misiniz sayın HANIMEFENDİLER :)))
.
Tencere
Esra Turap
Kendisinden başka herkesin her işine burnunu sokmaya bayılan Batı, pusulayı hepten şaşırıp artık duygularımıza da yön verme derdine düştü! Farkındasınızdır, bilhassa yüzyılın son yarısında her meseleye güya bir reçete bulup “şöyle davranın” demeyi de aşarak, “bu durumda şöyle hissedin” diyor.
Elbette bunu açıkça değil,
-Neden öldü?
-Kalpten öldü elbette.
-Yaa kalbi mi vardı?
-Evet kalbi olduğu için öldü. Oyunları çok ciddiye aldığı için öldü. Ciddi olmayan başka biri hiç olmazsa baygınlıkla filan yetinebilirdi. Coşkun'un kötü huyu : her olayı büyütürdü.
Sayfa 110Kitabı okudu
Aslında seni neden sevdiğimi de pek bilmiyorum yaa... Sevmemem gerek. Çünkü sen, ne bileyim, her şeyden çok kopuksun. Hayattan kopuksun. Sokaklar, sokak araları, izbeler, ağır işler umurunda değil. Evet, çok yakışıklısın. Fazla sevimlisin. Seni bundan ötürü mü seviyorum, çok yalnız olduğunu sandığım için mi, inattan mı seviyorum, senin erişilmez bir delikanlı olmadığına, bir Kardelen'in de sana denk, senden öte olabileceğine kendimi ve herkesi inandırmak için mi, sana acıdığım için mi, bana ve başkalarına muhtaç olduğunu sandığım için mi; gözgöze gelsek bayılacak gibi oluyorum, bu mu? Nasıl bilebilirim?
Sayfa 116
“İnsan ölmek istiyor,” dedi neden sonra.
“Kasvetten mi?”
“Kederden.”
Kederin anlamı pek aydınlık değildir bende. Kederden korkuyor muyum, seviyor muyum bilmiyorum.
Ölme isteği uyandırmıyor mesela, keder ağırbaşlı bir ruh hali. Ne bileyim, sanki hayatla konuşma fırsatı: Yaa hayat, işte sonunda beni bu hale getirdin. Eserinle övün şimdi.
"Özür dilerim. Sana oyun oynadığım için. Mecburdum valla bak. Keşke beni sevmeseydin. Senin suçun bu yaşadıkların, ben mi sana gel sev beni dedim. Sevme dedim. Kimse beni sevsin istemiyordum ki ben. Sen sevdin. Benim suçum. Neden saçını okşadım? Okşamasaydım sevmezdin. Acı çekmeni istemezdim. Pişmanım. Ama mecburdum. Yine olsa yine yaparım. Geçecek ama bak. Gidince unutacaksın. Özür dilerim. Valla bak. Keşke sevmeseydin beni yaa..."
Artemis yayınları,94 bölüm
