"Ne için umudum olacak Efendim?" diye sormuştu yumuşak bir tonda.Kendini çok aptal buldu Simon, sanki adabımuaşerete aykırı bir șey yapmış gibi. Yani... özgür kalmak için."
"Neden böyle bir sey yapmak istesinler Efendim?" dedi.
"Her gün bir cani geçmez ki ellerine. Umutlarıma gelince,
daha ufak șeyler igin saklıyorum onları. Yarın bugünkünden
daha iyi bir kahvalt etme umuduyla yaşıyorum."
Yakamoz Papatya [1-19]
Bir yığın benzeşimler, raslantılar ve yanılgılarla karşılaştım, anlam veremediğim şeylerle karşılaştım. Şimdi bütün bunları yazarak oyalanacak değilim, yalnız şu kadarını söyleyeyim ki korkmuştum, ya da korkuya benzer bir duyguya kapılmıştım. Neden korktuğumu ah bir bilebilsem, anlayabilseydim, bu konuda büyük bir ilerleme yapmış sayabilirdim kendimi. İşin garibi, kendimi delirdi sanacak bir durumum da yok, hattâ deli olmadığımı gün gibi görüyorum: bütün bu değişiklikler nesnelerle ilgili. Hiç değilse bundan emin olmak isterim.
Belki de küçük bir delilik buhranıydı bu, iz bırakmadı. Geçen haftaki acayip duygularım bugün artık gülünç geliyor bana, duymuyorum onları şimdi.
Onları yargılamak anlamaktan kolay tabii
1960’lann blues şarkıcısı Janis Joplin, tini ezen kuvvetler tarafından içgüdüsü zedelenmiş olan yabanıl kadına iyi bir örnektir. Onun yaratıcı hayatı, masum merakı, hayat sevgisi, büyüme yıllan sırasında dünyaya bir ölçüde saygısız bakışı, zamanının beyaz Güneyli Baptist toplumunun “iyi-kız” anlayışıyla onu kuşatanların büyük bir kısmı ve
Ayrıntı Yayınları
