Ayfer Tunç'tan yalnızlık temalı 8 öykünün yer aldığı bir kitap. 3 tane hikayesi muhteşemdi. Sanırım uzun süre aklımdan çıkmaz, 1 tanesini beğenmedim, gerisi de klasik A.Tunç hikayeleri. Şöyle bir göz gezdirirsek kısaca;
1- Mağara Arkadaşları : Öykünün kahramanı bir apartman, içinde yaşayan kişileri, bağlantılarını ve yalnızlıklarını apartman dilinden anlatıyor.
2- Ses Tutsağı : En beğendiğim öyküsü bu oldu benim için. Bir gün balkonunda oturuken üst katındaki komşusunun neden olduğu sesler ile onu hayal etmeye başlayan adamın hikayesini konu alıyor.
3- Cinnet Bahçesi : Bir cinayetin anatomisini anlatıyor öykümüz, bir çok kişinin bakış açısıyla tabii ki. Biraz gerçek kesit tadında ilerliyor :)
4- Gençlik Sabah Çiyidir : Çok çok güzel bir öyküydü, yaşlılık hallerini, hayattaki amaçları anlatan, sessiz başlayıp tatlı devam ederken ilginç biçimde sonlanan bir hikaye.
5- Küçükkuyu : Beğendiğim bir diğer öykü. Bunu daha önce OT dergisinde okumuştum. Biraz nefes almak için bir kasabanın pansiyonuna yerleşen adamın hayatı orada tanıştığı pansiyon sahibinin kızıyla değişecektir.
6- Siz ve Şakalarınız : Huzur evinde kalan bir kadının ikinci baharını yaşamak isterken yaşadıklarını anlatıyor. Fena değildi.
7- Alafranga İhtiyar : Hafiyelik peşinde koşan bir gencin karşılaştığı bir kapıcının senfoni konserlerine gitmesini araştırmasıyla ve adamın hayatını merak etmesiyle gelişiyor. Güzeldi.
8- Ana Renkler Grubu : 3 mini öykü var bunun içinde. Beğenmediğim tek öykü buydu.
