Yediye de yetmişe de payına düşeni veren ,verecek bir roman. Erdemler savaşırken, arkadaş olurken,oynarken,küçükken,büyükken ,yaşarken hep vardır.
Erdemli bir küçük de büyük de bu saygıyı kendiliğinden kazanır. Nemeczek ve arkadaşları bize yalın yaşamlarında ne büyük vurgular yapıyor bu eserle.
◇Cesaret yaşla mı yürekle mi ilgiliydi?
◇Sadakatsizlik yüreği ne kadar incitebilirdi?
◇Hataya hata eklemek yerine dönülebilir miydi?
◇İnsanoğlu yakınında biri can derdindeyken maddeye nasıl bu kadar bağlıydı?
◇Her görünen bizim gördüğümüz gibi miydi?
◇Savaşırken erdemler korunmalı mıydı?
◇Ne uğruna savaşılmalıydı?
◇Peki ölümü görünce bu sorunun cevabı nasıl verilirdi: Savaşmaya ne olursa olsun değer miydi?