Ellerle sözcükler
Bakımlı sözcükler
çiçek açar ellerimizde şaşarız
nereden gelmiştir niye gelmiştir diye şaşarız
Oysa onun dediği bir büyüme Gördüklerimizden görmediklerimizden boy boy bir derinleşme
Bilinçaltlarından denizaltlarından balık balık bir varma ilk galaksiden son galaksiye gezegen gezegen
işte parlar kuş
göğün kararmasından değil
düşüncelerin hızı akmasından
boşluk mu sallanmakta
buzul mu parlamalar mı
kaymakta birer birer
siz nerdesiniz
ben nerdeyim?
Kim anlamaz anadan doğma çırılçıplak
Eller yazarken sözcükleri sürez ormanlarında ki birer canlı varlıktırlar
yazarından çok anladığını sevdiğini sözcüklerin ki birer ayrı yaratıktırlar
Yazarından çok anladığını sevdiğini
Yazarken ısınan ellerimizi bizim
Sayfa 183Kitabı okuyor
Biliyorum Çok Geç Oldu
Avakbileklerimden bir de tutup sözüm ona
Ellerimle de duyarak basıyorum toprağa
Deli deprenişlerin köpüğüyüm yoksa Ne hah yerleşip oturdum
Ne bir ayak yeri eşeledim
Ne bir dam aradım başımda
Perişan toztoprak içinde eşyam Yanlardan
Arkadan otların arasından
Vahşi bir hayvan fırlıyor hatıramın sırtına
Yerim ve yurdum belli değil
Yeni atandım aşkın tırpanlarına
Neyin memuruyum ben nerdeyim
Artıyor çizgi çizgi
Fahrenayt ellidokuz atmışbir
Eyvah hüzün bu
Eyvah hüzün yine
Çatında alnımın
Hüznüm ağam oldu eyvah
Bir şey yap silkip at
Sayfa 477 - beyan yayınları 25.baskı ocak 2022 istanbulKitabı okudu
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak.
Her şey yerli yerinde.
Güzel.
Lakin ben nerdeyim?
Sayfa 50 - Dergah yayınlarıKitabı okudu
İlk çağrışımda gel
İkincisinde çok geç olabilir
Ve ben ilk çağrışında geleceğim
İkincide kim bilir
Kim bilir nasılım ve nerdeyim..
Sayfa 93Kitabı okuyor
Alev alev yanan kumlara çöktüm. Ellerimi açtım, gökyüzüne doğru haykırdım:
"Allaaahıımmm nerdeyim ben?"
"Çöldesin evlat."
"Allahım? Bu kadar çabuk dönmeni beklemiyordum doğrusu."
Sayfa 31
Haziranda Ölmek Zor
( Nazım hikmet, Ahmed Arif, Orhan Kemal
Anılarına saygıyla)
neden niçin bu sokaklar böyle boş
niçin neden bu evler böyle dolu?
sokaklarla solur evler
sokaklarla atar nabzı
kentlerin
