VAR MI SİZİN DE BÖYLE CİNNETLERİNİZ?
“Deliler ile benim aramdaki tek fark, onların bunu kabullenmemesidir. Oysa ben biliyorum deli olduğumu.” diyor, sürrealist ressam Salvador Dali. Dünyanın büyük çoğunluğu onun deli olduğuna, geri kalanıysa dahi olduğuna inanıyor. Hem deli olmak, dahi olmaya engel mi? Ya da tam tersi; dehalar da bir gün
"Anlamıyorlar onlar beni. Uygun bir ağız değilim ben bu kulaklara. Sanırım çok uzun zaman yaşamışım dağlarda. Bakın, bir yıldırım habercisiyim ben. Fakat onlar orada duruyorlar ve gülüyorlar bana."
Nietzche Böyle Buyurdu Zerdüşt kitabında halka seslenip, istediği sarsıcı etkiyi elde edemediğini fark ettiğinde hislerini bu satırlarla
BİLETSİZ DÜŞ YOLCULUĞU
bubisanat.com/posts/biletsiz-...
"sanrılar
başlangıcı ve bitişi olmayan
uzun bir düş yolculuğu şimdi
kilitsiz kapıları aralayıp dönüyoruz
yuva saymıyoruz
başkalarının evini
D.A.Ç
insan olmanın her zaman için kendinden başka bir şeye, ya da bir insana-gerçekleştirilecek bir anlama, karşılaşılacak bir insana, hizmet edilecek bir davaya, ya da sevilecek bir insana- yönelmek olduğu yolundaki antik ant- ropolojik gerçeğini anlıyorum İnsan, sadece varoluşundaki bu kendini aşmayı gerçekleştirdiği zaman gerçekten insan, ya da
“Anlamıyorlar onlar beni. Uygun bir ağız değilim ben bu kulaklara. Sanırım çok uzun zaman yaşamışım dağlarda. Bakın, bir yıldırım habercisiyim ben. Fakat onlar orada duruyorlar ve gülüyorlar bana.” Nietzche Böyle Buyurdu Zerdüşt kitabında halka seslenip, istediği sarsıcı etkiyi elde edemediğini fark ettiğinde hislerini bu satırlarla anlatmıştı.
"Mesafe her zaman iyidir. Pesimist, umutsuz, karanlık insanlar sizi de kendileri gibi yapıncaya kadar asla durmazlar. Onlardan uzak durun."
Böyle yazıyordu bir görselin altında... Sizce de az da olsa acımasızlık değil mi bu? Nevrotik bir karamsarlığa, pesimistliğe sahip olanların dışındaki insanlara bu muamele fazla kötü değil mi? Bazılarımızın iyi olmak için bir umuda ihtiyacı oluyor, tutunmak istiyor bir dala, insana, iyiliğe, güzelliğe.. Belki de kötü bir zamandan geçiyor ve dışarıdan böyle görünüyor..
Her şey olabilir, bir renk paletiyiz sonuçta her tondan varız... Binbir çeşit senaryomuz var... İnsanız nihayetinde.
Yaşanan ilk olumsuz durumda terk etmek, gitmek.. Ya da karamsar diye etiketlemek ve uzaklaşmak doğru değil bence...
Anlamıyorlar onlar beni. Uygun bir ağız değilim ben bu kulaklara. Sanırım çok uzun zaman yaşamışım dağlarda. Bakın, bir yıldırım habercisiyim ben. Fakat onlar orada duruyorlar ve gülüyorlar bana.”
Nietzche Böyle Buyurdu Zerdüşt kitabında halka seslenip, istediği sarsıcı etkiyi elde edemediğini fark ettiğinde hislerini bu satırlarla