Nihan Alkan
Nihan Alkan
@nhnalkn
68 reader point
Joined on February 2019
176 syf.
·
Not rated
İdeal Defter
Okuyucuya Samuel Beckett'ten Fernando Pessoa'ya, Franz Kafka'dan Marcel Proust'a kadar küçük de olsa sürüklemeler yaptıran günlük tarzında yazılmış bir kitap. Günlüğün içinde bambaşka bir derinlik bulacağımı düşünerek almıştım.Güzel bulduğum yerleri de oldu ama açıkçası geneline baktığımda beğenemedim, bana hitap etmedi. Hitap edene saygı duyarım tabii ki herkesin düşüncesi farklıdır.
232 syf.
10/10 puan verdi
Seneler
Yazar edebiyat öğretmeni ve profesörü olduğundan, meslekî donanımını Seneler'e öyle güzel döktürmüş ki; dili kullanımı, betimlemeleri, yorumlamaları ve gayet tadında bir anlatımıyla Nobel'le taçlanan bir başarı elde etmiş. Takdire şayan doğrusu.
Yaklaşık 70 yıl içerisinde Fransız toplumunun ve dünyanın ne yöne evrildiğini anlatan Seneler, sosyolojik bir dönüşümün vücut bulmuş hâli. Tabii bu dönüşümün etkisiyle Ernaux'un duygularının, düşüncelerinin, bakış açısının ve varoluşunun da dönüşümünü bizlere aktaran güzel bir otobiyografik eser olmuş. Hatta kanımca bu eser, "akademik bir çalışma için yazılmamış sosyografi" niteliğine de sahiptir.
Tek üzüldüğüm nokta: Batı'nın İslâm'a karşı olumsuz bakış açısı ve bu bakış açısının yazarda olumsuz bir yargı oluşturmuş olması. Ama maalesef medya ve algı yönetimi gibi unsurların, düşünceleri etkileme ve kalıplaştırma girişimine karşı koymak pek de mümkün olmuyor.
Seneler, Ernaux'la tanışma kitabımdı ve memnun oldum. Diğer kitaplarını da yakın zamanda okumak istiyorum.
67 syf.
10/10 puan verdi
Çocukluğun Soğuk Geceleri
Yaşamın Ucuna Yolculuk'tan etkilenerek kendisine dair merak ettiklerimi bulmak istediğim Tezer Özlü'nün Çocukluğun Soğuk Geceleri'nde yazmış olduğu hayat hikayesi beni derinden etkiledi. Betimlemeleri, anlatım tarzı zaten başlı başına sürüklüyor ve sanki bir fotoğraf karesini gözünüzün önüne getiriyor. Böyle bir his... Yaşamı sevmek ile sevmemek arasına sıkışmış bir melankoliyle karşılıyor bizi. Bütün düzene ve düzensizliğe bir haykırış sergiliyor. Bunları anlatırken de öyle bir dili var ki sizi geçmişine tanık ediyor. Onunla geziyor, onunla içiyor, onunla başkaldırıyor, onunla düşünüyor ve onunla birlikte arayışa giriyorsunuz. Bir yandan da yaşadıklarına nasıl direndiğini düşünmeden edemiyor, onunla üzülüyor ve acılarını paylaşmak istiyorsunuz. Keşke ucundan kıyısından bir tanışıklığımız olsaydı kendisiyle. Onunla konuşmayı, onu anlamaya çalışmayı çok isterdim.
Reader Follow Recommendations
544 syf.
10/10 puan verdi
Spoiler içerir.
Atatürk'ün başucu kitabı olması beni çok etkiledi. Okudukça anladım ki gerçekten başucu olacak, zaman zaman açıp okunacak ve her seferinde hüzünle ama başka bir tatla kalbimi saracak bir kitapsın sen Çalıkuşu.
Seninle hüzünlendim, seninle yaşadığın tüm maceraları yaşadım sanki Çalıkuşu. Herkesin gözbebeği olan bir genç kadının dik duruşunu, ardındaki hüznü, kalp acısını hissettim. Hayatındaki herkesin seni bir bir bırakması nasıl bir kaderdi, nasıl bir üzüntüydü? Adeta kalp bırakmadın daha fazla kırılacak. Genç yaşında nasıl üstesinden geldin her şeyin? Küçük Munise'nin hayata gözlerini kaparken dahi elyotrop kokusuyla kokması nasıl hafızalardan silinsin? Gülbeşeker'in dillere düşmesi, bunun için hiçbir çabası yokken bile herkesi etkilemesi nasıl unutulsun? Hangi diyarlar unutturur seni Çalıkuşu? Senin de dediğin gibi ne içindi her şey? Hayatında her şeyin elinden kayıp gitmesiyle birlikte ölmek istediğin zaman bile yaşamak için nedenlerin vardı. O kadar güzeldin ki seni bunca yıl sonra okumuş olmak çok üzücü. Duyguları kalbe bıçak saplar gibi anlatışıyla hiçbir zaman hafızamdan silinmeyecek bir başyapıt!
464 syf.
9/10 puan verdi
Marquez'in kendine has bir anlatım tarzı var. Genel olarak birbirine benzer düşünce tarzlarını ve durumları anlatıyor eserlerinde. Bazı düşünce tarzlarına katılmasam da olayları anlatım tarzını seviyorum Marquez'in. Belki de bir eleştiriyi yansıtıyor eserlerine. Yüzyıllık Yalnızlık okuması biraz güç bir eser oldu benim için. Karakterlerin adlarını aklımda tutabilmek için en baştaki soy ağacına baktım durdum. Bunlara rağmen yüzyıllık yalnızlığı içimde hissettim. Marquez eserindeki karakterlerin duygularına uzun uzun yer vermese de okuyucuya geçiriyor o duyguları. Kitap bitince ben de yüzyıllık yalnızlıkla kalacağım gibi hissettim. :)
