İnsan düşünecek, bekleyecek, kendi değerini bilecek yani kendine değer verecek olursa öyle kolay olmaz; ama düşünmezse, kendini vermesi çok kolay olur.
Sayfa 123Kitabı okudu
Çok anım var, ama hiçbiri hatırlanmaya değmez; önümde, ilerideyse uzun, çok uzun bir yol var, ama bir amacım yok…. O yolu gitmek de istemiyorum.
“İnsanın oğlu kendinden kopmuş bir parçadır, derler. Bir şahindir oğul: Canı istedi uçup geldi yanımıza, canı istedi, uçup gitti… seninle ben bir ağaç kovuğundaki iki mantar gibiyiz, diz dize otururuz, bir yere gidemeyiz. Yalnızca ben kalacağım senin yanında daima… sen de benim yanımda…”
Sayfa 170Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Sonumuza varan yol, evimize varan yoldan daha kısa artık…
Sayfa 219Kitabı okudu
Amok nedir?
Amok’un ne olduğunu biliyor musunuz?
“Amok mu?.. Sanırım hatırlıyorum… Malezyalılarda görülen bir tür sarhoşluk
Sayfa 30
“Gerçekten de kendi hayatını hiçe mi saymalı, kendi kanına su mu karıştırmalı, sırf biri… sırf biri gelip ondan asil davranmasını, yardımsever ve iyi olmasını istiyor diye? Evet, sorumluluğunda bir sınırı var… insanın artık daha fazlasını yapamadığı bir yer…”
Sayfa 11
“Artık Maria Puder, yaşamak için kendisine kayıtsız ve şartsız muhtaç oldugum bir insandı. Bu his ilk anlarda bana da garip geliyordu. Bu yaşıma kadar mevcudiyetinden bile haberim olmayan bir insanin vücudu birdenbire benim için nasil bir ihtiyaç olabilirdi? Fakat bu hep böyle degil midir? Birçok şeylere ihtiyacımızı ancak onları görüp tanıdıktan sonra keşfetmez miyiz?..
Ben de, o zamana kadarki hayatımın boşluğunu, gayesizligini sırf böyle bir insandan mahrum kalmak oluşumda bulmaya başlamıştım.”
Sayfa 82Kitabı okudu
“Maria Puder bana bir ruhum bulunduğunu öğretmişti ve ben de onun, şimdiye kadar rastladığım insanlar arasında ilk defa olarak, bir ruhu bulunduğunu tespit ediyordum. Muhakkak ki bütün insanlarin birer ruhu vardı, ama birçogu bunun farkında değildi ve gene farkinda olmadan geldikleri yere gideceklerdi.
Bir ruh, ancak bir benzerini buldugu zaman ve bize, bizim aklımıza, hesaplarımıza danışmaya lüzum bile görmeden, meydana çıkıyordu... Biz ancak o zaman sahiden yasamaya, -ruhumuzla yasamaya-başlıyorduk.”
Sabahaddin Ali
Kürk Mantolu Madonna