“Hınç kinini yönelttiği varlığın çekmesini istediği acıyı düşünmekten haz duyar gibidir. Nietzche ile Scheler, Tertullianus’un okurlarına gökyüzünde, cennetlikler arasımda duyulabilecek en büyük mutluluğun Cehennem’de yanan Roma imparatorlarlarını izlemek olacağını söyleyen satırlarında bu duyarlığın güzel bir örneğini görmekte haklıdır.”
“ Hakikati, “ diye devam etti Nietzche, “ ancak inanmayarak ve kuşku duyarak yakalayabilirsiniz, böyle çocuksu bir tavırla “ keşke öyle olsa “ diyerek değil! “
“ Kimi zaman.” diye cevap verdi Nietzche, “ öğretmenler kimi zaman acımazsın olmak zorundadır. İnsanlara böyle katı mesajlar verilmeli; çünkü yaşam da acımasız, ölüm de. “
Nietzsche aracılığıyla varoluşun kader, inanç, hakikat, huzur, mutluluk, acı, özgürlük, irade ve neden, nasıl gibi önemli duraklarından söz eden Nietzche Ağladığında büyük ilgi gördü.