“Ümit mi? Ümit kötülüklerin en büyüğüdür!” Nietzche haykırıyordu artık. “İnsanca,Pek İnsanca adlı kitabımda,Pandora’nın kutusu açıldığından ve Zeus’un oraya yerleştirdiği kötülükler insanların dünyasına saçıldığında hiç kimsenin farkında olmadığı son bir kötülük kalacak;o da ümittir,demiştim. O zamandan bu yana insanlar o kutunun içindeki ümidin iyi bir şey olduğu yanılgısı içindeler. Ama Zeus’un insanın eziyet çekmeye devam etmesi arzusunu unutup gittik. Ümit kötülüklerin en büyüğüdür çünkü eziyeti uzatır.”
Sayfa 102
Nietzche Ağladığında adlı kitabında Irvin D. Yalom ,”Yaşarken yaşayın! İnsan yaşamını tamamlayıp öldüğü zaman , ölüm taşıdığı dehşeti yitirir! İnsan doğru zamanda yaşayamazsa asla doğru zamanda ölemez.” der.Cennette yeriniz garanti olsa hemen şimdi gider misiniz ? Muhtemelen hayır .
Belki de Nietzche haklıydı! İyi bir hatip ve iyi bir yazar olduğu, düşüncelerinin (yanlış bile olsalar) aydınlatıcı olduğu doğruydu.
Sayfa 191Kitabı okuyor
"Bilinçli anıların yok" dedi Nietzche onu düzelterek. "Ama anıların bir çoğu bilinçdışındadır..."
“Bazen” dedi Nietzche “ öğretmenler katı davranmalı. İnsanlara zor şeyler de söylenmeli çünkü hayat zor”.
Sayfa 99Kitabı okudu
''Acının ödülü büyümedir diyorsunuz yani...'' Nietzche onun sözünü kesti.
''Hayır, sadece büyüme değil. Güçtür aynı zamanda. Ağacın büyüyebilmesi için fırtınalı havalara ihtiyacı vardır.
Yaratıcılık ve keşifler acı çekmenin sonunda gelir.''
