İnsanlar, günlük hayatta bir sinek ısırığıyla canlarını sıkarlar. Ah, oysa bir bilseler!
Sayfa 291
... Kimsecikler bilmese de yirmi yıldır yüreğinde bir volkan taşıyordu. Yirmi yılını tıpkı memleketin tüccarları gibi çöllerde geçiren Hz.Muhammed gibiydi. Dünyayı etkisine almak, tarihin yönünü değiştirmek kaderiydi. Hz. Muhammed ordularının asırlık Bizans İmparatorluğu’nun kapılarına dayanacağını, Mezopotamya’da at koşturacağını ve yine inancını kalkan edinip bayrağı Pers diyarına kadar taşıyacağını söyleseydi, ya insanlar yüzüne güler ya da aklını kaçırdığını düşünürdü. Oysa potansiyelini yirmi yıl içinde saklaması gerekmişti. Canlı, fokur fokur, hep faal.
Sayfa 291
“Her şey unutulabilir, hele ki hiç var olmamış biri.”
Sayfa 208
Reader Follow Recommendations
Vince vaktiyle, “Bir melek eşlik ediyor sana Etelka, yirminci yüzyılın bir melek tarafından adım adım izlenen biricik insanı sensin.” ... “Git!” dedi resimdeki meleğe. Melek bir an ona bakıp uzaklaştı.
... Hayatında ilk kez melek yanında değildi artık.
Sayfa 183 - YKY
“Günler şekilsiz ve gerçekdışı olarak akıp gidiyordu.”
Sayfa 88 - YKY
“Bir anda eline geçen bütün o parayı düşünmeye çalıştı ama bundan sevinç duymak yerine, Yahuda’nın otuz dinarı alırken hissettiğine benzer büyük bir utanca kapıldı. Ana babasını, en iyi dostlarını satmıştı sanki.”
Sayfa 70 - YKY
“Her zamanki gibi haklıydı Iza ama ihtiyarlar eşyalara bağlanıyor, nesneler onlara gençlere olduğundan çok daha fazla şey ifade ediyordu.”
Sayfa 70 - YKY
“Her şey yok olmuştu, eski yoksulluklarından büyük bir sabırla bitmez tükenmez bir maharet ve ustalıkla kurtarmış olduğu her şey; tahripkâr zamanı kandırma becerilerinin hiçbir tanığı kalmamıştı geriye.”
Sayfa 70 - YKY
“Hatıralar kimseye aktarılamıyor, maalesef.”
Sayfa 40 - YKY
“ Mezarların üzerinde arılar vızıldıyordu. Güllerin kırmızısını ve gökyüzünün mavisini hayranlıkla seyrederken, sonsuz bir hayal kırıklığı içini daraltıyordu. Bir mezarlıkta niye bu kadar güzellik vardı? Gerçeklik bu kadar darklıyken bu huzur görüntüsü, bu vızıldama, dallardaki kuşların şakıması niyeydi? Gerçek olan ölüm ve evde onu bekleyen kederdi. “
Sayfa 39 - YKY
“Bilmediğin bir yere gitmeliyim. Beni asla bulamayacağın bir yere. Sadece özleminde ya da özlemimde bulunacak bir yere...”
Sayfa 220 - Can
“Unut Zezè, bir faydası yok. Yavaş yavaş unutacak, unutacaksın. İleride hatırladığında her şey o kadar uzak gelecek ki acı duymayacaksın.”
Sayfa 33 - Can
“Canım Zezè, bu dünyada herkesin bir kaderi var. Sana baştan her şeyi bilerek geldim.”
Sayfa 31 - Can
“Bilesin ki kalbimiz kocaman olduğu sürece sevdiğimiz her şey içine sığar.”
Sayfa 120 - Can
