Yirmi beş yaşındayım.
İki ya da beş değil,
Tam yirmi beş.
İnsan bu yaşına kadar tüm duyguları yaşamıştır herhalde.
Aşık olmak, sevmek, sevilmek...
Üzülmek, kızmak, kırılmak...
Daha sayamadığım pek çok his...
Şimdi düşünün bakalım,
İnsan en çok hangisinden emin?
Hep hayalini kurduklarından mı,
Yoksa kabus gibi korktuklarından mı?
Hayaller hayallerde kalır diyorsunuz benim gibi.
Üzmek, kızmak kadar kolay olsaydı sevmek, sevilmek..
İnsan hislerinden emin olurdu, hayaller de gerçek...
Yirmi beş yaşındayım
İki ile beş yan yana gelince de farkına vardım
Sen ile ben yan yana gelemeyince de...