üstümde öyle büyük bir çaresizlik var ki
anne karnından çıkmayı bekleyen bebek gibiyim
ve öyle pis hissediyorum ki
yıkandıkça yüzüme vuran gerçeklerle daha da kirleniyorum
Çok bir şey istemedik aslında. Biz de kafamızı yastığa rahat koyalım, yarın ne yiyeceğiz nasıl yiyeceğiz diye düşünmeyelim, sokağa rahat çıkalım, hiç değilse bir kadın olarak insan yerine koyulalım istedik. Nasip değilmiş.