•Ben her insanin insan yerine konulması gerektiğine inanıyorum; yani beyaz olarak, siyah olarak,kahverengi ya da kırmızı olarak değil, ancak ve ancak insan olarak görmek gerekir insanı. Zaten asıl itibariyle bütün insanlığı tek bir aile olarak kabul ettikten sonra, siyah beyaz kaynaşması ya da siyah-beyaz evlenmeleri diye birtakım
problemler de kalmayacaktır ortada. O zaman mesele, sadece bir insanın başka bir insanla evlenmesinden, bir insanın daha baska insanlarla bir arada yaşamasından ibaret olacaktı. Bununla birlikte, şunu soyleyebilirim ki, bu meselenin siyaların sırtına yıkılabilecek
bir mesele olduğu kanısında değilim ben; bu meseleyle ilgili herhangi bir durumu savunma sorumluluğu sadece siyahların sırtına yıkılamaz asla;çünkü herkesçe bilinmektedir ki, siyahlarla beyazların
birtikte yaşamalarına karşı çıkan, siyahlarla beyazların birirleriyle evlenmelerine karşı çıkan, birlik yolunda atılan bütün adımlara karşı çıkan siyahlar değildir, beyazlardır. Bu nedenle, ben bir siyah olarak, özellikle de Amerikalı bir siyah olarak bu konuda daha önceleri ortaya koyma fırsatı bulduğum düşüncelerimi sanmıyorum ki bundan sonra da hep savunmak zorunda kalayım. Çünkü ne de olsa bunlar topluma karşı geliştirilmiş bir tepkidir. Elbette bu tepkiyi doğuranda yine toplumun kendisidir. Yani karşı konulması gereken o şeyi ortaya çıkaran toplumun kendisidir. Yoksa bu tepki, olumsuzluklarla
dolu şu toplumun kurban durumuna düşmüş insanlar arasında kendiliğinden gelişmiş degildir."
Lanet olası kadın! Aşkının bencilliğiyle intihar edip beni bırakıp gitmişti. Oysa benim anneme o kadar ihtiyacım vardı ki! Sıcaklığına, şefkatine duyduğum özlem hiç bitmedi.
Niye eskiden olduğu gibi yüzüne her şeyi haykıramıyordum ? Niye artık yanında sulugöz değildim ? Niye artık beni kollarına alıp uyuyana kadar sarıp sarmalamıyordu ? Niye bende kalmıyordu ?
Hayatımın yeni bir umudu oldu kilometreler.Asla hiçbir şeyden vazgeçmemek gerektiğini, ne kadar uzakta olsa sevdiğimiz sonunda pes etmezsek çok güzel anılarla ve mutluluklarla karşılaşabileceğimizi öğrendim.Tabii bunun yanında yoluna engellerde çıkıcak ama sonunda seni bekleyen o güzel,şefkatli ve sana her zaman yeniden sen olduğunu hatırlatan kişi gelsin aklına.Seni her şeyden değerli kılan o kişi.Ne kadar düşsende seni hep o hatirliycak...Bunları düşünerek yola çıkarsak hiçbir zaman yanılmayız ve emin adımlarla elimizi bırakmayan o kişiyle sonsuz mutluluğa yürürüz.
3391 KilometreBeyza Alkoç · İndigo Kitap · 201817.5k okunma