Esselamu aleyküm :)
Bugün bir konuya değinmek istiyorum.
Ne mi?
Hani çocuklarınızı şımartıp sonra onlar gelip bin bir türlü kötü işe bulaşınca da 'bu çocuk niye böyle oldu' diye ağlarsınız ya, hah işte o konu :).
Müslüman olsun olmasın herkes çocuğunun iyi yetişmesini ister. Fakat bazı ebeveynler çocukları ile ilgilenmez. Çoğunlukla işi bahane ederler.
Annem ilkokul mezunuydu. Ama, çok iyi bir doktordu.
- Başım ağrıyo yav…
- Saçın ıslak ıslak çıktın ondan.
- Başım dönüyo…
- E bi şey yemiyorsun, açlıktan.
Eczacıydı aynı zamanda…
- Gözüm morardı.
- Gel, patates basayım.
Annem ilkokul mezunuydu. Ama çok iyi bir doktordu.
-Başım ağırıyor yav.
-Saçın ıslak ıslak çıktın ondan.
- Başım dönüyo...
- E bi şey yemiyorsun, açlıktan.
Eczacıydı aynı zamanda...
- Gözüm morardı.
Bir şeyleri anlamak beni yorgun kılıyor.
Hangisiydi bilmiyorum ama, günün birinde kendimi bu dünyada buluverdim, daha önce, doğduğum andan o tarihe dek hiçbir şey hissetmeden yaşamıştım.
Neredeyim, diye sorduğumda herkes beni aldattı, herkes ötekileri yalanladı.
Ne yapacağım, dediğimde tatlı umutlarla gözümü boyadılar.
Nereye gideceğimi bilemez halde yolda durunca, niye o belirsiz
QAZİ MUHAMMED'İN İDAM SEHPASINDA KÜRT ULUSUNA YAZDIĞI VASİYETİ..
Ey Kürt halkı!
Değerli kardeşlerim!
Zulüm ve baskı gören halkım!
Ben ömrümün son saatlerini yaşıyorum. Allah aşkına artık birbirinize düşmanlık etmeyin, sırt sırta verin, zorba düşmana ve zalimlere karşı durun. Kendinizi düşmana bedava satmayın.
Kürt halkının düşmanları çoktur, zorba ve acımasızdırlar. Her halkın, ulusun başarı sembolü,
Çocukluğumuzun gizemli cümlesi, anlayamadığımız, çoğu zaman da isim olan cemre ile karıştırıp “kim bu düşen Cemre” diye baktığımız. Eminim herkesin hayatında bir “Cemre” karışıklığı vardır. Büyüklerin bu “Cemre” telaşını çözememişizdir bir türlü. Cemre'lerin düşmesi bitmeden tüm sohbetlerin vazgeçilmezi, çocukların ise gizemi olur.