Nurcan yorumladı.
En önemli verme edimi maddi şeyler değil, aksine insana özgü dünyadan bir şeyler vermektir. Bir kişi bir başkasına ne verebilir? Sahip olduğu en değerli şeyden, yaşamından, kendinden bir şeyler. Bu tabii ki kişinin yaşamını bir başkasına adaması anlamına gelmez; içinde yaşattıklarıdır vereceği şeyler; sevinçlerini, ilgisini, anlayışını, bilgisini, nüktesini, üzüntülerini verebilir; içinde yaşayan şeylerin dışa yansıyan her türlü belirtisidir verecekleri.
HATIRLAT DA HAZİRANIN SONLARINDA ÇOCUKLULUĞUMU YAKALIM
Sen beni öpersen belki de ben Fransız olurum
Şehre inerim bir sinema yağmura çalar
Otomobil icad olunur, Zarifoğlu ölür
Dünyadaki tüm zenciler kırk yaşından büyüktür.
-Senegalliler dahil değil
Sen beni öpersen belki de bulvarlar iltihablanır
Çağdaş coğrafyalarda üretir
Sayfa 14Kitabı okudu
Bu şiirdi
Nurcan
, read a book272 syf.
9/10 puan verdi
·
Liked
·
Read in 5 days
Gazap Üzümleri'nden sonra okuduğum en etkileyici sonu okudum.
Reader Follow Recommendations
Nurcan bir yorumu yanıtladı.
"Türk yalnız kalamaz, milletimizde böyle bir huy yoktur. Beraber ders çalışır, beraber yazı yazar, beraber gezmeye gider, beraber aylaklık eder. Türkler sinemaya bile tek gitmez; yalnız kalmayı bilmez, sevmez. Yalnız olmamanın getirdiği garantiye, yani tehlikeden uzak yaşamanın konforuna güvenir. Ama işte bu garanti de yaratıcılığı sakatlar, iş çıkartma kabiliyetini azaltır."
Tercih edilmiş yalnızlıkla içine düşülmüş yalnızlık aynı şey değildir. İlber Hocanın bahsettiği seçilmiş bir yalnızlık bana kalırsa.
1 next answer
