"Meçhule giden bir gemi kalkar
bu limandan"
Kitabı daha yeni bitirdim belki kitabı yorumlamak için biraz daha beklemeliydim ama gerçekten kalbim çok kırık. Bu kitap beni gerçekten de çok üzdü. Adalet için çok üzüldüm, Hülya için çok üzüldüm, Sadi için çok üzüldüm, ülkemizde yaşanan şeyler için çok üzüldüm. Nermin Yıldırım bir romanında daha ülkedeki gerçeklikleri yüzümüze vurdu. Kitabı bir günde bitirdim ve bence bu hiç iyi bir karar değildi. Bir günde bu kadar acı çok fazla geldi çünkü.
SPOİLER
Bir konuşmalarında Sadi, Adalet'e 'Ölü görmediğimiz kimse ölmüş sayılmaz' demişti. Ben Adalet'i ölü görmedim bu yüzden Adalet'i ölmüş saymıyorum. Çünkü ben de sonu ölümle biten hikayeleri değil, sonunu görmediğim için hala iyi hissetmeme müsaade eden mavi hikayeleri seviyorum.
Bu romanın son sayfalarını ölene kadar açıp açıp okuyacağım. Dünyanın geri kalanı umursamasa da Adalet birisi için daha yaşayacak.
