nurtbr
@nurtbr
Yalanlar biriktirdik gülüşlerimizde. Çocukluğumuz kalmışken sevdiğim birbirimizde....
131 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Adamlar öldürmeye, martılar ölmeye devam etti.(günümüz düzenini nasıl da tek bir cümle ile anlatıyor)
Biz insanlar evren hakkında düşünürüz, yargılara varırız ama evrenin bizim hakkımızda ne düşündüğünü hiç merak etmeyiz.
Beyazlık bazen çirkinlikleri örtse de, karlı soğuk kış mevsimi ölümleri daha da acıklı kılıyordu
Sayfa 32Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Nedenini bilmiyorum ama mezarın başında yalnızca birkaç kişinin bulunması beni çok etkilemişti. Masum çocukların yolculuğu büyüklerin ölümünden daha önemsiz olabilir miydi?
Sayfa 32Kitabı okudu
O da her anne gibi bütün hayatını tek serveti olarak gördüğü çocuklarına adamıştı.
Sayfa 23Kitabı okudu
Dile gelen acılar paylaşılan türdendi. Kuytulara saklananlar ise dilsiz ve ölümcüldü.
Irkçılık bir düşünce değil aksine psikolojik bir rahatsızlıktır.
Insanlar birbirinin maddi yardımlarına ve paralarına değil,sevgilerine ve alakalarına muhtaçtılar.
O beni çoktan unutmuş olacaktı. Kim bilir şimdi kimlerle yaşıyor, kimlerle dolaşıyordu.
Dünyada bir tek insana inanmıştım. Okadar çok inanmıştım ki, bunda aldanmış olmak, bende artık inanmak kudreti bırakmamıştı.
Seni seviyorum... Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum...
Insanlardan ne kadar uzak kaldıysam tabiata okadar sokuldum
Hiçbir kadın, ihtiras hâlindeki bir erkek kadar aciz ve gülünç olamaz. Buna rağmen bu hâllerini bir kuvvet tezahürü zannedecek kadar yersiz bir gururları vardır...
Hoş tutulan bir oyuncak olmak, onlara insan olmaktan daha kolay ve cazip geliyordu...
Ruhlarımız için en lüzumlu, en kıymetli olan geyleri birbirimizde bulduktan sonra diğer teferruatı görmemezlikten gelmek, daha doğrusu büyük bir hakikat için küçük hakikatleri feda etmek, daha insanca ve daha insaflı olmaz mıydı?