Gözlerimizin önündeki yağmur bulutlarını nasıl aralayabilirdik? Hiç başlamadığımız bir noktadan yeni bir giriş yapabilir miydik hayata? Günler geceler boyunca didiştik, tartıştık, suçladık, suçlandık, savrulduk. Her şeyi sıfırlayabilirdik, hiçbirimize hiç bir şey olmazdı. Umudun fitilini söndüremezdik, o sönerse yaşam dururdu.
Sayfa 102
