sen de bizden haz mı almaktasın, ey karanlık gece? nedir o paltonun altında sakladığın ve ruhumu görunmeden, ama böylesine güçlü etkileyen?
"Bir gece,
Seni seven kalbimi,
Ve sana aşkla bakan gözlerimi bir kenara bırakarak,
Yaptıklarını düşündüm.
İşte o gece,
Sana yazdığım şiirlerin son bulduğu geceydi..."
Enes Papağan
"Seni, o küçük kızı ve bana abilik, babalık yapan adami umursuyorum. Saldirgan davranmamak için ne kadar çabaladığımı görmeni istiyorum. Buradaysam, gözlerinin içine hâlâ bir çocuk gibi muhtaç ve ilgiyle bakıyorsam, bu adam olmayı deniyorsam ve başarıyorsam bu senin için; bu senin sayende. Çünkü kabul et, o gece yolda çevirdiğin adam olmaya devam etseydim, suçsuz da olsan seni suçlu bulmak için elimden geleni yapardım. O adam seni suçluyordu. Bu adamsa sadece kendini suçluyor. Seni değil, sadece kendisini. Ne yapmiş olursan ol, ne yapacak olursan ol, bu sonuç değişmeyecek."
işte böyle
Şah,
celali biraz yatış tığında, sadık vezirinin kraliçeye niçin iftira atmış olabileceğini düşünmüş ancak işin içinden çıkamamış.
Beyhan:"Bu nasl bir ateşse, seni küle çevirmiş ama gördüğün an yeniden yanmak istemişsin. Bunca zaman sonra gördüysen, gördüğünde her gece güne kavuşana dek düşündüğün kadina o an yandiğindan daha çok yandiysan, belki de onu görmenin bir sebebi vardır. Hic düşündün mü? Bir hikâye bitmediyse karakterler bir gün yeniden karşılaşır."
Hakan Basri: "Bazen, bazı insanlar birbirlerinden uzak durmalıdir, Beyhan. Gece olunca nasil güneş o karanlıkta yaşayamıyorsa, bazı kadinlar da bazı adamların yanında işte öyle yaşayamaz."