"Ümit mi? Ümit kötülüklerin en büyüğüdür!" Nietzsche
haykırıyordu artık. "İnsanca, Pek İnsanca adlı kitabımda, Pandora’nın kutusu açıldığında ve Zeus’un oraya yerleştirdiği kötülükler insanların dünyasına saçıldığında hiç kimsenin farkında olmadığı son bir kötülük kalacak; o da ümittir, demiştim. O zamandan bu yana insanlar o kutunun ve içindeki ümidin iyi bir şey olduğu yanılgısı içindeler. Ama Zeus'un insanın eziyet çekmeye devam etmesi arzusunu unutup gittik. Ümit kötülüklerin en büyüğüdür çünkü eziyeti uzatır."
Sayfa 102 - AyrıntıKitabı okuyor
İyi misin sen? Sormayayım diyorum ama ..."
Siyah gözlerine bakarken, "Sorma," dedim, kafamı yavaşça iki yana sallayıp. "Şimdi sorma. Yarın sorarsın."
"Yarın oldu," dedi Aral.
Gözlerim önce arabadaki saate çevrildi. 00.00. Ardından Aral'a baktım. Gözlerini bana çevirmişti o da. Az önceki gergin konuşmamıza nazaran şimdi sakindi gözleri. "Nasılsın?"
Sayfa 256Kitabı okuyor
HİKMETLİ SÖZLER
“Cenâb-ı Hak, insanlara, 50-60 senelik, 70 senelik ömür vermiş. Muvakkat, fânînin fânîsi. O kadar fânî, o kadar fânî ki; gözünü açıp kapayıncaya kadar geçiyor. Fakat insan, yaşadığı müddetçe ölümü unutuyor, nefsin gafleti, nefs-i emmârenin gafleti, insanı milyon sene yaşayacakmış gibi, hiç ölmeyecekmiş gibi zannettirdiğinden, insanlar hataya ve
HİKMETLİ SÖZLER
“Cenâb-ı Hak, insanlara, 50-60 senelik, 70 senelik ömür vermiş. Muvakkat, fânînin fânîsi. O kadar fânî, o kadar fânî ki; gözünü açıp kapayıncaya kadar geçiyor. Fakat insan, yaşadığı müddetçe ölümü unutuyor, nefsin gafleti, nefs-i emmârenin gafleti, insanı milyon sene yaşayacakmış gibi, hiç ölmeyecekmiş gibi zannettirdiğinden, insanlar hataya ve