1918 Kerkük
Günden güne artan bu takib kolorduyu son derece bunaltmış ve tahammül edilmez bir hale getirmiş olduğundan kolordu kumandanı Selahaddin Bey'in mürâcaatı üzerine (Sina) cephesinde vazife görmekte
olan (Yüzbaşı Şunisin) kullandığı tek satıhlı Alman tayyaresi gelmiş ve ertesi sabah İngiliz tayyareleri mutad taarruzunu icrâ ederken
Hakan, Afgan'ı duyuyor ama dinlemiyordu. O sadece kendisini dinliyordu. Afgan'ın da dinlemesini istedi:
"Bir dâhi olduğumu ne zaman anladım, biliyor musun?" Nedendir bilinmez ama Afgan dostunun sorusuyla ilgilendi: "Ne zaman?"
"Kendimi tüketmek için her şeyi yapmama rağmen kendimi bitiremeyeceğimi anladığım gün. Oysa kendimi harcamak için her şeyi yaptım. İçki içtim, hem de çok. Yeteneklerimi keskinleştirmek için en ufak bir uğraşta bulunmadım, sahip olduklarımın değerini artırmak için hiçbir şey yapmadım ama hâlâ buradayım ve herkesten daha zekiyim. Beynim bir atom reaktörü gibi çalışıyor. Kendime verdiğim bu kadar zarardan sonra hâlâ çalışıyor. Bitiremiyorum. Kendimi bitiremiyorum. Demek ki bir dâhiyim. Çünkü kendimi harcıyorum, harcıyorum ama bitmiyorum
"O kadar yalnızsın ki kendin gibi milyarlarca insan istiyorsun. Sırf kendine oyun arkadaşı bulmak için...
Kaybetme Fikrine Bile Dayanamayız
Yaşam enerjisinin doğal gelgiti gibi: gerginliğin ve rahatlamanın doğal döner piramidi, gezegenin dairesel genişlemesi ve küçülmesi. Belki de kendi kendini dengeleyen bir mekanizma: Hayatı o kadar çok severiz ki kaybetme fikrine bile dayanamayız, ta ki kaybetme korkusu bizi sarana kadar, işte o zaman depresyona gireriz ve kaybetme korkusunu daha az yaşarız, acıyı hissetmeyiz ve bu acı tekrar yaşamı sevene kadar yok olur, sonra tekrar yaşamı severiz, kaybetme fikrine bile dayanamayız... ve bu böyle devam eder.
Sayfa 129 - Arunas
Bazen mezardaki ölüler yukarıdaki dirilerden daha fazla güce sahip olurlar. Napolyon'a bak, yüz elli yıl önce ölmüş ama iki yüz kitapta hâlâ yaşıyor! Caddelere, bebeklere onun adı veriliyor! Her şeyi kaybetmiş ama kaybederken kazanmış! Ya Hitler? On binlerce yıl adından söz edilecek. Mussolini? Hayatımızın sonuna kadar o benzin istasyonunda ayağından asılı kalacak! İsa bile.
"Yaşamında öteki kişilere ulaşabildiğin anlar, bir ormandaki kuş ötüşleri gibi olacak: uzaklardan gelip geçerken kısacık bir süre yapraklarda yankılanacaklar - o kadar.
Orman, bütün sessizliğiyle yine yalnız duracak orada."
