Örneğin objektiflik kavramını sıkça kullanırız. Ancak objektif nasıl olunur? Objektif olmanın kriterleri nedir? Yaşamış olduğumuz sosyal, siyasal ve kültürel özelliklerimizi aşıp mı objektif oluruz? Objektif olduğu iddia edilen söylemler ne kadar objektiftir veya objektif olmak kendi içerisinde dürüst olmak mıdır? Örneğin sosyal darwinizm, çevresel determinizm ve öjeni gibi kuramların ve uygulamaların, yaklaşık 100 sene önce hem bilimsellik hem de pozitivizm gereği, “bilim insanını mekanik bir robot gibi, bulunduğu sosyalliğin tüm özelliklerinden sıyrılmış” olarak sunması ve bilimsel olarak kabul edilen bu uygulamalar objektif olarak yapılmamış mıdır? Bu soruların ötesinde tüm faaliyetlerimiz arasında objektiflik iddiasında bulunacak olan en iyi sosyal yapılandırmamız bilimdir. Bilimin içerisinde bile objektiflik tartışmalıyken diğer bilgi türlerimiz ve faaliyetlerimizin objektiflik iddiası çok daha kötü durumda olacaktır.
Bir üçlemeden oluşan roman üç kitapta da bizi farklı dünyalara taşıyor. İlk kitapta savaştan kaçırılan ikizlerin anneannelerinin yanında hayata tutunmaları objektif bir dille anlatılıyor. Öyle ki çocukların üstün zekalı gösterilmesinden sonra algılıyorsunuz yaşadıkları etik karmaşasını.
İkinci kitap Lucas’ın hayatını ele alıyor. Yıllar boyu kardeşini arayan ve onu beklerken savaşın zihnindeki kalıntılarıyla bazen çirkin, bazen korkutucu anılırını dinliyoruz.
Üçüncü kitapta işler biraz sarpa sarıyor. Sorgulamaya başlıyorsunuz. İkizler gerçekten var mı? Kişiler hayal ürünü mü? Tüm bu okunananlar bir şizofrenin notları mıydı? Derken ben gerçek ve gerçekdışının ayrımını yapamadım.
Dili sert ve çarpıcı. İnsan ilişkileri tüm çıplaklığıyla verilmiş ve çevirisi muhteşem. Bu objektiflik beni hiç rahatsız etmedi çünkü Macar edebiyatına hakim değilim, okuduğum birkaç not arasında Macar edebiyatının ağır bir dili olduğu yazılıyordu. Nitekim bu kitapta bu yüzden bu kadar çarpıcı sanırım.
İkizlerin ilişkisini 
Trevanian’nın 
Katya'nın Yazı kitabındaki ilişkiyi andırdı bir nebze. Acımasız ve bi yandan sevginin varlığı inkar edilemez fakat bir o kadar da sert.
"Kendi kendini yok etme ve 'objektiflik' kültü bu alanda da sahte bir derece düzeni yarattıktan sonra, bilgi insanı için büyük ani heyecanlara dair hakkı geri kazanmak! Schopenhauer: 'gerçeğe', bilgiye giden tek yolun özellikle ani heyecanlardan, istençten kurtulmakta yattığını öğrendiğinde, hata doruk noktaya çıkmış oldu; istençten kurtulan entelekt, gerçeği, bir şeylerin gerçek özünü görmekten başka bir şey yapamaz.
Aynı hata in arte yapılmıştır: sanki her şey, istençsiz görüldüğünde güzelmiş gibi."
Sayfa 397Kitabı okudu
Bir milletin büyük kitlesi ne profesörlerden oluşmuştur, ne de diplomatlardan. Büyük kitle değişik fikirleri zor anlar. Buna karşılık duygu alanında kolayca avuç içine alınabilirler. Onun olumlu ve olumsuz tepkilerindeki kuvvetin sırrı da işte buradadır. Kitle ancak bir istikamete, yada aksi istikamete açık olarak yönelmiş kuvvet tezahürü lehine hareket eder, asla ikisi arasında kalan yarım tedbire itibar etmez. Kalabalığın duygularına dayandırılacak, ona etki edecek şeyin de son derece istikrarlı olması lazımdır. İmanı sarsmak, ilmi sarsmaktan daha zordur, aşk sayıya nazaran daha az değişir, nefret antipatiden daha süreklidir. Dünyada en şiddetli ihtilalleri doğuran kuvvet, daima, ilmi bir fikirden ziyade, kitleyi harekete geçiren bir taassup ve çılgınlığa gerçek bir isteri olmuştur. Kitleyi kazanmak isteyen kimse onun gönül kapısını açan anahtarın ne olduğunu bilmelidir. Bu durumda objektiflik zaaftır, irade ise kuvvettir.
Sayfa 240 - PDF - ANONİM YAYINCILIK TAM METİNKitabı okudu
"Ama geçmiş nedir? Çok kompleks bir şeydir. Mutlaka yanlıdır, bakıldığı açıdan görülür. Her tarafı ile onu rekonstrüksiyon etmek son derece zor bir şeydir. Onun için devamlı tarih yazılıyor. Dönemin hâkim paradigmasına göre, ona göre tarihi yeniden düşünüyor ve yazıyoruz ve o zaman eski tarihçiler bunu göremediler diyoruz. Biz geçmişte olmayan bir şeyi empoze etmiyoruz. Başka bakış açılarından görülmeyeni görebiliyoruz. Yani, değerlerin etkisini böyle düşünebiliriz. Yine de sadece kısmi bir objektiflik söz konusu."
İktisat tarihçisi Mehmet Genç Hocamın aziz hatırasını, vefat yıldönümünde rahmetle, saygıyla, özlemle yad ediyorum. Mekânı cennet olsun.