"garip değil mi, acı da, sevinç de insanda ayni etkiyi yapıyor; soluğumuz kesiliyor, insanin ağlayası geliyor. ağlasam belki rahatlarım; tıpkı büyük acılarda oldugu gibi.”
acı çekmenin insanın karakterini yücelttiği doğru değildir; mutluluk kimi zaman bunu yapar, ama acı çekmek insanları adileştirir ve intikam duygusuyla doldurur.
"gençken yaşamımızda önemli ve ciddi olayların ve kişilerin davul ve trompet eşliğinde ortaya çıkacaklarını sanarız ama yaşlılığımızda geçmişe dönüp baktığımız zaman, hepsinin arka kapıdan sessiz sedasız, adeta dikkat çekmeksizin içeri sızmış olduklarını görürüz."
"saadetin olup olmamasının ne önemi vardı? varsa insanoğlu ne kazanırdı, yoksa ne kaybederdi? hem o kadar tecrübe edilmiş bir şeydi ki... saadet yuvası kuranların kendine kapanıp kendine yontan yaşayışlarının sonu da bir boşluğa gelip dayanmıyor muydu?"
sait faik
“yaz gene de gelir, ama yalnız sabredenlere gelir, önlerinde sonsuzluk varmış gibi tasalanmadan sessiz ve yürekleri geniş olanlara gelir. bunu gönül borcu duyduğum acılar içinde öğreniyorum: sabır her şeydir.”