yaz biterken bir demet
Caddedeyim okuyorum, “Gecenin içinde Kayseri’nin gürültülü haline kulak veriyorum. Öyle bir gürültü, insan seslerini bastırıyor.” diyor Bir Tös Vardı 317.sayfada Baykurt :) Aynen durumu güncelliyorum. Gürültü çok ama seviyorum.
Aşağılardan yükselen mfö şarkıları; gülüşmeler ve sohbetler, caddenin kalabalığın ofislere evlere dolan uğultusu. Sevdiğimiz kahvecilerin geç kapanmasını, evden çıkarken akşam serinliğini düşünüp üzerimize bir şey almayı, yazın yavaş yavaş güzün işaretlerini vermeye başladığı bu zamanları seviyorum.
Bir yıldır aklımızın ucundan, kalbimizin derinliklerinden veya hayatımızın içinden geçen ne varsa buradan da geçti. Alan açanlardan, tutkuyla yaratanlardan, tesadüflerden, rüyalardan, bağlantılardan, dönüşümlerden, hayatın inceliklerinden konuştuk. Hayatla sanat arasındaki ince çizgide dans ettik. Yaratmanın, tam zamanıydı. Hayal kurmanın da. Çok istediklerimiz belki yanımızda yoktu, ama ona da olsun dedik.
Belirsizlikte kaybolmanın çok kolay olduğu bir dönemde yazma pratiğime sarılmak, müzik dünyasından hikâyelere odaklanmak benim için iyileştirici, toparlayıcı ve mutluluk verici oluyor. Bunu hissediyorum.
Sıfır noktası: Belki de zor anlarda hep iyi bir haberin arifesinde olma hissini tutma çabasıyla, adını milyonların bildiği müzisyenlerin tüm ışıklar onlara çevrilmeden hemen önceki günlerini düşündüm. Sonsuz olasılıkların titreşiminin hissedildiği o alaca karanlıkta, gözlerimiz karanlığa alışsın istedim. :) Gürültüler yükselirken okumaya devam ediyorum :)
Bir Anadolu Destanı
Taze Yazı
Bir Sır
Küçük bir anın kaçırıldığını hissedip günlerce o ana odaklanmak veya peşine düşmek, yaşamımızı olumlu-olumsuz etkileyebilir. Bunu görebilmek de başlamaktır, bunu da fark etmek gerekir. Hayat biriktirmektir ya da büyük birikintileri seyrekleştirmek.
penceredergi.com/bir-sir.html