Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca Balkona yorgun çamaşırlar asmayı
Ki uçlarından çile damlardı.
Güneşte nane kurutmayı
Ben acılarımın başını
Evcimen telaşlarla okşadım bayım.
Bir pardösüm bile oldu içinde kaybolduğum.
İnsan kaybolmayı ister mi?
Ben işte istedim bayım.
Uzaklara gittim
Uzaklar sana gelmez, sen uzaklara gidersin
Uzaklar seni ister, bak uzaklar da aşktan anlar bayım!
Atsız'ın 1940'lardaki kalem kavgaları: 19351940 arasında Atsız dergi çıkaramamış, daha çok bazı kitaplarının hazırlığıyla ilgilenmiştir. 1937'de Bozkurtların Ölümü'nün ilk bölümünü yayımlamaya başlamış, 1939 yılına kadar da Şükrullah ve Müneccimbaşı tarihleriyle meşgul olmuştur. 1940 yılında Atsız'ın tekrar şiddetli bir
''Öğrendim ki, kaybolduğumda en başa dönüp yola neden çıktığımı hatırlamaya çalışmak işimi kolaylaştırıyor.
Sayfa 83Kitabı okuyor
“Ve asla güzel olmuş mu? diye sormayacaktım. İnsanların nesnelere, kişilere, fikirlere ve birçok olguya yükledikleri güzellik kavramı farklı algıların bir ürünüydü belli ki. O gün kendi güzelimin herkesin güzeli ile aynı güzellikte olmadığını öğrendim.”
Sayfa 17Kitabı okudu
ﾟ☾
Geceyi seyrede seyrede öğrendim ki ışık insanın içinde yanmıyorsa yüzüne vurmuyor.
Sayfa 27Kitabı okuyor
"Öğrendim ki, insan kendi çabasıyla değil sevgiyle yaşar."
Mektuba Devam ediyoruz
Vuslat gibi güzel bir sabah güneşi gülüşlerin.
Biz birbiriyle genişleyen, kenetlenen ve sonsuzlaşan
tek ruhuz..
Gel Şems'im, ayakların kudüm olsun, kolların rebap, soluğun ney olup vuslat müjdesini üfleyerek gel.
Nasıl bir pınarsın sen Şems? İçtikçe susadığım. Nasıl bir ateşsin sen ey Şems?
Yandıkça serinlediğim.
Sen görünüşte etten kemikten
Sayfa 131 - Kapı Roman YayınlarıKitabı okudu
Yazmak hakkında bildiklerimin çoğunu Derek Hartfield'dan öğrendim. Hemen hemen her şeyi demek daha doğru olur belki de. Ne yazık ki, Derek Hartfield'ın kendisi tam manasıyla “kısır” bir yazardı. Eserlerini okursanız siz de anlarsınız. Cümleleri anlaşılmazdır, olay örgüsü dağınık, konuları da çocuksudur. Bunlara rağmen kelimeleri silah
İyi ki yaşadığım her şeyi yaşadım
İyi ki yazdığım her şeyi yazdım
Dünyanın kötülüğünü de
Sevmeyi öğrendim sonunda.
Adil, Makro Evren
Şakacı bir tavırla başını salladı, "Korkusuzluğum seni ve Karl'ı endişelendiriyorsa özür dilerim" dedi, "ama ben delice bir cesaret göstermiyorum. Ben sadece bunun tamamen adil bir evren olduğunu ve bizim sadece deneyimlemeyi seçmiş olduğumuz şeyi deneyimleyebileceğimizi söyleyen Makro felsefeye inanıyorum. Herkes eninde sonunda 'her şeyin bir olduğu gerçeğini öğrenecek. Böylece uzun vadede, gelecek ancak daha iyi, daha farkında ve daha sevecen olabilir. Gelişmek için kendi seçtiklerimin dışında başıma hiçbir şey gelemez. Öyleyse ortada korkacak ne var?"
Başımı iki yana sallayarak "Bu Makro görüşü yaşamına uygulamayı bu kadar çabuk nasıl öğrenebildiğini hâlâ anlayamıyorum" diye karşılık verdim.
"İnsanların tüm sorunlarına hayattaki kaçınılmaz deği şikliklere direnmenin ve onlarla savaşmanın neden olduğunu sen söylememiş miydin?" diye hatırlattı.
"Evet" dedim. "Ancak, ben..."
"Öyleyse şunu anlamaya çalış” diye sözümü kesti, "benim yaşamımda o kadar çok değişiklik meydana geldi ki, ben deği şimden zevk almayı öğrendim."
Sayfa 253Kitabı okuyor
