"Sana âşık olduğum için bana öğüt veriyorlar.
Öğüt bana ne yarar verir? Zehirli su içmişim.
Bana şekerin ne yararı olabilir? Benim için ayağını bağlayın diyorlar.
Oysa deli olan gönüldür.
Ayağımın bağlanmasının ne faydası var?"
Mevlana Celaleddin-i Rumi
"En güç şey, kendini tanımak; en kolay şey de, başkasına öğüt vermektir."
Heraclitus muammalı sözlerinden birinde pek güzel söylemiştir: Saf ışık en iyisidir. Şurası kesin ki, başkasından gelen ışık, başka deyişle öğüt, kişinin her daim duygularıyla körelmiş ve buğulanmış yargısından ve kavrayışından elde ettiği ışıktan daha saf ve durudur. Demek istediğim, bir dostun öğüdüyle kişinin kendi kendine verdiği öğüt arasında, neredeyse bir dostunkiyle bir dalkavuğun öğüdü arasındaki kadar fark vardır. İnsanın en zararlı dalkavuğu yine kendisidir, yine kişinin kendisine yaptığı dalkavukluğa, dostun içtenliğinden daha sağlam bir çare yoktur.
Başkalarıyla olan ilişkide yoğunlaşma demek, dinlememeyi bilmek demektir. Çoğu insanın diğerlerini gerçekten dinlemeden dinler görünüyor, hatta öğüt bile veriyor. Karşısındakinin konuşmasını ciddiye almadıkları gibi kendi konuşmamalarını da ciddiye almazlar.
Sayfa 111
Zihin açıklığı √
"Rahmetli dedem küçüklüğümüzde bizlere sıklıkla “Yolda duran ufak bir taşı başkalarına engel olmasın diye alıp kenara kaldıran, cennetliktir.” diye hatırlatırdı. Böyle öğüt ve uyarıların gerçek anlamlarını yahut fasıllarını, büyüdükçe anlayabiliyorsunuz. Sizin yoldaki taşı kaldırabilmeniz için yoldaki taşın meydana getirebileceği olumsuz olasılıkları fark edebilen bir zihin açıklığına sahip olmanız gerek."
Sayfa 116Kitabı okuyor
