Duygusuzdu: zayıf gördüğü herkesle alay ederdi.
Dış etkenlerin karmaşıklığı bizi yolumuzdan çevirmesin: biz işimize bakalım.
Beni bir gün unutacaksan, bir gün bırakıp gideceksen boşuna yorma derdi, boş yere mağaramdan çıkarma beni.Alışkanlıklarımı, özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna...
hayallerimin içine itirazlar karışıyordu:
burnumun dibindeki kötülüğünüzü yok etmek için, uzak kötülükler düşüneceğim.
bütün bu acıları ömrüm boyunca içimde taşırım.
“Sinirimden gülüyorum albayım. Çünkü sinirlerim artık gülmek için kafamın neşelenmesini beklemiyor. Bu karamsar beyinden bir kahkaha çıkmayacağı için, artık ben gülmüyorum, sinirlerim gülüyor. Hepsi bağımsızlığını kazandı albayım.“
Güzel konuşmak,
İnce düşünmek,
Halden anlamak,
Sevmek,
Düşeni kaldırmak,
Ağlayanı güldürmek,
Sarılmak,
Hep bedava biliyor musunuz?
Bizde unutmuş gibi yaparız...
Hiç kırılmamış, ağlamamış gibi...