Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.13
Tutunamayanlar ..
- Gözden ırak, gönülden de ırak olur mu efendimiz?
- Hayır Olric. Yüreğinde bir yer açıp oraya oturttuğun her kimse, seninle birlikte gider her yere.
“Şu anda,sana güzel bir söz söyleyebilmek için,on bin kitap okumuş olmayı isterdim,” dedi: “Gene de az gelişmiş bir cümle söylemeden içim rahat etmeyecek:seni tanıdığıma çok sevindim kendi çapımda.”
Sayfa/113
Oğuz Atay, başlanıp bırakılan, takribi 3-6 ay geçtikten sonra baştan başlanıp bitirilen kült kitap.Bu yüzden diğer eserlerini okumadan üslubu çözmeden bu kitabı okumanızı tavsiye etmem.Tıpkı Dostoyevski okumak gibi düşünün.
Tutunamayanlar,Türkçe de yazılmış en iyi roman bana göre.
“Hayatım hayatımın romanı olsun..”
En çok yarım bırakılan kitaplar arasında 1, En çok okunacak kitaplar arasında 3. sırada olması bile bir çelişki teşkil etmiyor mu?
*En akıcı nokta: Selim`in günlükleri..
Mükemmel bir dibe vuruş hikayesi için kolları sıvayın derim.
Tabiri caiz ise:
“Ben iç dünyama dönüyorum. Orada hayal kırıklığına yer yok.” diyenlerin romanı.
“Tanrı, tutunamayanlardan rahmetini esirgemesin...”
Kitaba ve hayata tutunmanız dileği ile..
#oğuzatay #tutunamayanlar #edebiyatdefteri #edebiyatüzerine #sanasöz #book #booklover #booktok #booknerd #bookstagram #bookphotography #bücher #kitaptavsiyesi #kitapsevgisi
·
Not rated
Bana evlenmenin nasıl kötü bir burjuva alışkanlığı olduğunu anlattı Burhan.
Doğrusu çok güzel ifade etti durumu. Bir hafta sonra da evlendi: bana da haber bile vermedi.
Seni sevmiyor. Sevseydi sen kitap okurken sırtını çevirip uyumazdı.
Bitti.
Sanki kitap değil de hayat bitmiş,
Çevirdiklerim sayfa değil de hayatın günleriymiş gibi...
Gitti.
Giderken beni bıraktı geride. En son Martin'in ardından böyle bakakalmıştım. Oysa ne diyordu rahmetli Erdal Tosun, "Vedalaşmak asıl kalana değil, gidene koyar." Öyle olmadı işte. En çok bana koydu bu gidişler. Varlıklarından
Oğuz Atay Türk Edebiyatında benim için her zaman çok başka yere sahip olmuştur. Korkuyu Beklerken ile keşfettim Tutunamayanlar ile devamı geldi Tehlikeli Oyunlar ile son buldu. Ya da bilemiyorum...Son mu buldu acaba? Her son bir başlangıçtır ve Oğuz Atayın okunan kitapları tekrar okunsa her seferinde başka bir anlam çıkacaktır. Tek bir kitabı bile aslında bin kitaba bedel...
hikmet I, hikmet II, hikmet III, hikmet IV
"Varoluşsal sancı" dediğimiz o klişe kalıbın vücut bulmuş hâli Hikmet'in başrolde olduğu Tehlikeli Oyunlar...
İç dünya karışıklığı, toplum çatışması ve varoluşsal sorgulamalarla dolu bir kitap. Sizi yer yer hayattan soğutacak, depresif ve umutsuz birkaç gün geçirtecek, kendinizi Hikmet sandıracak, zihninizdeki kötü olasılıklara
Burada kitabın genelinden değil içindeki bir öyküden söz etmek istiyorum. Öykünün adı "Unutulan". Bu, benim yıllardır en sevdiğim öykü. Hiçbir şey onu geçemedi. Bir edebiyat hocam okumuştu bu öyküyü. Öyle tanıştım. Ve dinlediğimde afalladım. Tekrar tekrar açıp okudum, yüzlerce defa dinledim öyküyü. Öyle ki nerdeyse ezbere biliyorum. Her seferinde aynı etkiyi yaratıyor üstümde, çarpıcı bir öykü. Birçok görüş var kendisiyle alakalı. Tavan arasının neyi simgelediği vs. Bana sorarsanız neyi simgelerse simgelesin, hatta hiçbir şeyi simgelemese bile etkili bir öykü. İçimde bir yerlere hep dokunuyor. Öyle vurucu cümleleri var ki. Tabii bunları fark etmek için yavaş okunması gerekiyor. Özellikle yağmurlu günlerde bu öyküyü açıp dinlemek bağımlılık oldu. Belki hiç kimsede olmadığı kadar özel bir yer kaplıyor bende. Bu yüzden de inceleme yazmaktan hep çekinmiştim. Bende kapladığı güzel yeri yeterince belirtemem diye. Belirtemeyeceğim, biliyorum. Ama beni en çok etkileyen, en sevdiğim öyküye yer vermeden edemedim.
Sindire sindire ve defalarca okundukça kendisini daha çok açıyor okuruna.
Şunu biliyorum ki bazılarımız zamanının çoğunu o tavan arasında geçiriyor. Daha sık çıkıyor oraya.
Bu kitaptan alıntı paylaşmayacağım. Çünkü bir cümlesini paylaşsam diğerlerine haksızlık oluyor. Bu da bütün öyküyü alıntı olarak paylaşmam demek.
Ama incelemeyi (inceleme sayılıyorsa) öyküden bir cümleyle bitirmek istiyorum.
"Seni çok mu yalnız bıraktılar sevgilim?"
Tutunamayanlar'a tutunamayanlar, tutunabilenlerdir.
Bir kitap bittiğinde ben aynı "ben"sem, bana göre o kitap okunmaya değmez. İşte Tutunamayanlar asla bu tür kitaplardan değil. Hani bazı yazarlar da vardır, hayat değiştiren. Ve evet, Oğuz Atay kesinlikle bunlardan birisi. Hayatı genç yaşta sonlanmış, ve bizi belki de birçok şaheserden mahrum bırakmış birisidir ayrıca.
Tutunamayanlar,
okuduğum en iyi psikolojik romanlarda ilk 5'in içine mutlaka girecek bir kitaptı. Oğuz atay'ın eşsiz eseri... hikmet benol'un iç sorguları şeklinde hüsamettin albay(ım) la diyologları ve monologları şeklinde seyreden bir eser. Kitapta beni derinden etkileyen çok fazla yer oldu. Altını çizdiğim, deftere not ettiğim sayfalarca alıntı oldu. Ama en beni en çok etikeyen alıntıları buraya da eklemem istiyorum belki bu alıntılardan etkilenip kitabı okumaya karar veren kişilere vesile olurum
sev-mek! sadece bir eylemden ibaret midir yani? bu eylemin geçtiği bir cümlenin öznesi olamaz mıyım ben de? kalsın, onu da istemiyorum. susmak istiyorum. ölmek öyle yakın ki halime. hayatla dalga geçer gibiyim. sanırım ben düze çıkmayı başaramayanlardanım. ölmek başlı başına asil bir eylem nasılsa. zamana karşı bir duruş, bir baş kaldırış, gülüşlere karşı bir haykırış. her şeye rağmen bir çekip gitme hali. gidiyorum, susuyorum o halde ben de. sahi kalsam, anlatmamı istemez miydiniz? pekala. siz bilirsiniz. zaten, “kelimeler… kelimeler albayım, bazı anlamlara gelmiyor.”
fakat benim de sevmeye hakkım yok mu albayım? “yok.” peki albayım. ben de susarım o zaman. gecekondumda oturur, anlaşılmayı beklerim. fakat albayım, adresimi bilmeden beni nasıl bulup anlayacaklar? sorarım size: “nasıl?” kim bilecek benim insanlardan kaçtığımı? ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum. tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan, bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor. küçük oyunlar istemiyorum albayım.
·
Not rated
Sırf çok sevdiği için ve içinde kendine ait ipuçlarının olduğu altı çizili cümleler bulunduran, senin de okuman için sayfa sayfa üşenmeden çekip sana attığı bi kitap düşünün. Okurken sadece keyif alırsın. Yorumlamak ne haddime.
FAKAT.. yine de yorumlamazsak olmaz. adettendir.
öncelikle rahmetli çok sıkıntılı bi hayat geçirmiş belli ki fakat şu SINIF KİNİ yok mu SINIF KİNİ.. yok haci yok.. bizi burjuvazi kafanin icine cekebilecek bir sey yok.. kalemini begendim sahsen. cumleler akip gidiyor. anlatim kasvetli. tam s3 mini telefonumdan KATATONIA dinleyip kapsonu kafama gecirdigim lise zamani okumam gerekirmis kendisini.. “bunalim edebiyati” icin cok yasli hissediyorum kendimi.. oguz atay falan okusam nolucak amk? insanin derdi kendisine yetiyor sahsen.
okuyun gecin haci.. kafaniza takmayin boyle seyleri..
SON OLARAK… iyi ki onermissin, iyi ki senin gozunle okumusum
