Tek aç insan kalmayacak... Tek işsiz yok. Okuma yazma bilmeyen de yok. Patrondu, işçiydi, köylüydü, polisti, jandarmaydı yok. Senden korku benden korku da yok. Çalış istediğin kadar. Ye, iç, oku, yaz keyfine bak istediğin kadar. Hay anasını olacak bu iş, yalnız biraz tez olsa...
...Sınavım. Kaybım. Kaybından kazancım. Yani kârım, karargahım. Nihayetinde kararım, karargahım. Bu nedenle yeri hiç kimseyle dolmayacak olan ve yerimi doldurmayacak olanım. Etin etimden, kemiğin kemiğimden. Ay ışığında oku harflerimi ay ışığında yaz nameni. Senden önce öleyim ki ölümden korkma. Benden evvel öl ki ölümden korkmayım. Öyleyse dirimim gibi ölümümde de arkadaşım. Ey benim yaradılışım, yolunu kaybetmiş yol arkadaşım. Kimin bağrındaki kemikten yaratılmışsan ona gel. Eksik parçamı arar gibi seni arıyorum ben. Sen de beni ara. Boşluğunu doldur, eksiğini tamamla. Dünya dediğin bir kaza ertesi. Aç kapılarını. Elinle koymuş gibi bıraktığın yerde bul beni. Gel neredeysen. Cennet olsun yeniden.
BEN EYLÜL SEN HAZİRAN
Bir eylüldü başlayan içimde
Ağaçlar dökmüştü yapraklarını
Çimenler sararmıştı
Rengi solmuştu tüm çiçeklerin
Gökyüzünü kara bulutlar sarmıştı
Katar gidiyordu kuşlar uzaklara
Deli deli esiyordu rüzgar
BEN EYLÜL SEN HAZİRAN
Bir eylüldü başlayan içimde
Ağaçlar dökmüştü yapraklarını
Çimenler sararmıştı
Rengi solmuştu tüm çiçeklerin
Gökyüzünü kara bulutlar sarmıştı
Katar gidiyordu kuşlar uzaklara
Deli deli esiyordu rüzgar
Olmuyor,mirim,olmuyor... ne söz, ne de ağıtlarla...
Sayfa 31
Yaz! Mutlaka yaz! Utanma,korkma. Edebiyat güzel şeydir, yaz !.. Senin yazman lazım. Yazmak iyi bir şeydir. Ne yazarsan yaz. Çünkü herşey yazıyla başlar. Arkadaşının yazısı üzerine yaz, dostuna övgüler yağdır, yazarlığına methiyeler düz. Birbirimizi övmeliyiz, birbirimizi övmeliyiz ki yücelebilelim. Övgü,yiğidi kamçılar...
Sayfa 32