Gecenin ortasında bir dalda, bir güvercin ah edip inledi,
Halbuki ben uyuyordum. And olsun Beytullah’a ki, ben aşkımda samimi değilim, yalan söylüyorum. Zira gerçekten âşık olsaydım güvercinler ağlamakta beni geçemezdi. Kendimi Rabbime âşık zannediyorum. Halbuki ben ağlamıyorum da, hayvanlar ağlıyor!