İlk defa bir öykü kitabımı çabuk bitireyim de bir inceleme yazayım. İncelememde de: “Lütfen bu kitabı alıp mutlaka okuyun!” yazmak istedim.. :)
*Geleyim hikayelere ilk hikaye hüzünlü; ailesi tarafından görülmeyen, değer verilmeyen çocuklara adanmış. ( Şans,Talih, Kader, Kısmet)
**İkinci hikaye de kadınlara adanmış şiddete, mutsuzluğa karşı koyup kendi yolunu bulabilen tüm kadınlara..;) ( Nokta Nokta Gül)
***Üçüncü hikayeden itibaren “Kalk Yerine Yat” film tadında nostaljik bir öykü…
Derken en çok beğendiğim ve bayıldığım hikayeyi okudum şu an bir abartma hakkım varsa onu burda kullanmak istiyorum. “Değerli Emekliler Derneği” çok uzun zaman oldu böyle eğlenceli bir hikaye okumadım.
Sonlara doğru hikayelerdeki hüzünler artmaya başladı. Bazılarında hüzünle ironi bir aradaydı. Ama son hikaye “Orta Refüj’ deki Seher’in hikayesi beni biraz üzdü.
O kadar akıcı, hüzünlü, mizahi hikayeler okuyacaksınız ki kitabı elinizden bırakamayacaksınız benim gibi…Ve ilk defa Şermin Yaşar okuyan bir okur olarak diğer kitaplarını da çok merak ediyorum.
