Bu kitabı, koskoca bir adama adadığım için küçüklerden beni bağışlamalarını dilerim. Ama önemli bir özürüm var: Şimdiye kadar bu adamdan daha iyi bir başka dostum olmadı.
Sayfa 10Kitabı yarım bıraktı
Ama bir daha iflah olmadım. Sen beni eve götürdün ve kötü geçen iki seneden sonra yine yatağa düştüm. Hem de bu kez kalkmamacasına.
Sayfa 18Kitabı okudu
Dramımı yazarken de ne kadar aldanmışım! Birbirlerine eziyet çektiren iki kişinin kaderini anlatmak için bir üçüncü kişiye ihtiyaç duymakla bir taklitçi, bir aptal olmadım mı? Ne de kolay tuzağa düştüm! Bütün hayat ve edebiyatlarda boy gösteren bu Üçüncü'nün, üçüncü kişi dediğimiz, gerçekte hiç olmamış bu hayaletin önemsizliğinin yadsınması
Sayfa 22 - 23 Can KlasikKitabı okudu
“Bu konuştuklarımız baştan sona saçmalık.”
“Saçmalık olan ne?”
“Şu sosyalizm ve kapitalizm hakkında konuştuklarımız, çağdaş dünyanın içinde bulunduğu durum falan filan. Çağdaş dünyanın içinde bulunduğu durum umurumda bile değil. İngiltere’nin benim ve sevdiklerim dışındaki bütün nüfusu açlıktan kıvransa umurumda değil.”
“Biraz abartmıyor musun?”
“Hayır. Yaptığımız bu konuşmalarla kendi duygularımızı yansıtıyoruz yalnızca. Hepsini söyleten cebimizde bulunan miktar. Londra’da dolaşırken, bu bir ölüler kenti diyorum, uygarlığımız ölüyor, savaş çıksa diyorum, kimbilir başka neler düşünüyorum; bütün bunlar benim aldığım paranın haftada iki papel olduğu ve beş olmasını istediğim anlamına geliyor.”
Ravelston’a bir kez daha örtülü bir şekilde geliri anımsatılmıştı; sol işaretparmağının eklem yeriyle yavaşça burnunu kaşıdı.
“Elbet bir noktaya kadar sana hak veriyorum. Sonuçta Marx da böyle diyordu. Her ideoloji ekonomik koşulların yansımasıdır.”
“Oo, ama yalnızca Marx söyleyince anlıyorsun! Haftada iki papel gelirle sürünmenin ne anlama geldiğini bilmiyorsun. Sorun, güçlük sorunu değil – güçlük kadar basit bir şey değil. Mesele durumun sinsi, pis, sefil acımasızlığı. Haftalar boyu yalnız yaşıyorsun, çünkü paran olmadı mı, dostun da yok. Kendine yazar diyorsun, hiçbir şey üretmiyorsun, çünkü her seferinde yazamayacak kadar yorgun ve bitkinsin. Berbat, dünya-dışı, dünya-altı bir yerde yaşamak bu bir bakıma. Bir çeşit tinsel lağım.”
Sayfa 108
yazarın kitabı arkadaşına adama şekli bile bir başka
Léon Werth için
Bu kitabı, koskoca bir adama adadığım için küçüklerden beni bağışlamalarını dilerim. Ama önemli bir özürüm var: Şimdiye kadar bu adamdan daha iyi bir başka dostum olmadı. İkinci özürüm şu: Bu adam her şeyi değerlendirebilir. Çocuklar için yazılmış kitapları bile. Sonra üçüncü bir özrüm daha var: Bu adam Fransa'da oturuyor şimdi, aç, üstelik açıkta. Avutulmak ister. Bütün bu sayıp döktüğüm özürler yetmezse ben de kitabımı onun bir zamanki çocukluğuna adarım tabii. Bütün koca adamlar bir zamanlar çocuktular( gerçi aralarında bunu hatırlayanlara az rastlanır ya.)
İşte gerekli değişikliği yapıyorum:
Çocukluk günlerindeki Léon Werth için...
can yayınlarıKitabı okudu
''... Göğsümde bir sıkıntı hissettim.''Ömrümde hiç aşık olmadım,'' dedim.
Hemen karşılığını verdi: ''Ben oldum.'' Sonra da işini yarıda kesmeden sözünü tamamladı: ''Yirmi iki yıl sizin için gözyaşı döktüm.''
Yüreğim hop etti. Onurlu bir çıkış yolu arayarak şöyle dedim: ''Biz ikimiz boyunduruğa koşulmuş iyi bir çift olurmuşuz.''
''Bunu bana şimdi söylemeniz ne kötü,'' dedi, ''çünkü bu artık bana bir teselli bile olamaz.'' Sonra evden çıkarken daha doğal bir tavırla şöyle dedi:
''Bana inanmayacaksınız, ama Allah' a şükür ben hala bakireyim.''
Sayfa 39 - Can Yayınları
