Coğrafya,duyguların ifade biçimi için de kaderdir.
Karacaoğlan “Olmak ya da olmamak” diyebilirdi ama Shakespeare “Yüzünde göz izi var sana kim baktı yârim” diyemezdi.
“Sevgi ile öfke, aşırı sevinç ile aşırı durgunluk arasında gidip geliriz.
Yetişkinlikte çok daha ılımlı bir insan görüntüsü vermemize karşın dengemizi korumayı nadiren başarabiliriz.
Dalgalı denizlerde suya bata çıka seyreden gemilerin yolculuğuna benzer hayatımız.."
Duruyorum, kendi denizimde durum değerlendirmesi yapmak için.
Bana ait
İnsan kaderiyle, kaderinden kaçmak için saptığı yolda karşılaşır. (Jung) yaşamak da unutmak da olmak da olmamak da bir yazgı. Ve bunu insan, bizzat kendisi seçti. Zaman sadece zaman …
Peygamberlerin Cinsiyeti
Eşariliğe göre Allah, kadın nebiler göndermiştir; ancak kadın resuller göndermemiştir. Onlar, Hz. Musa'nın annesine ve Hz. Meryem gibi bazı kadınlara Kur'an'da vahyedildiğinin haber verilmesini, kadın peygamberler gönderilebileceğinin delili sayarlar.
Maturidiler, peygamber olmak için erkek olmayı şart koşar; ancak bu konuda Maturidi, kesin hükümlü değildir... Peygamberliğin zorlukları dolayısıyla erkeklere daha uygun bir görev olacağını söyler.
(Sistematik Kelam, Lisans Yayıncılık, s.260)
Buluşucaz
Belki yine buluşuruz ?
- nerede?
- belki bir şiirin mısrasında
- nasıl yani
- illaki yüzyüze olmak gerekmez sevdalılar için çünkü onlarda "gözden ırak olan gönüldende ırak olur " lafı saçmalığın daniskasıdır. Biz belki de bir şiir mısrasında buluşaçağız belki bir şarkının melodisinde belki de aynı yağmurda ıslanacağız ama illaki buluşacağız sevgilim o zamana kadar kendine iyi bak benim sana baktığım gibi yani...
#İstemem Eksik Olsun
Ya ne yapmak lâzımmış?
Sağlam bir dayı bulup çatmak sırnaşık gibi,
Bir ağaç gövdesini tıpkı sarmaşık gibi,
Yerden etekleyerek velinimet sanmak mı?
Kudretle davranmayıp hileyle tırmanmak mı?
İstemem eksik olsun! Herkes gibi, koşarak,
Yabanın zenginine methiyeler mi yazmak
Yoksa nâzırın yüzü gülecek diye bir an
Karşısında takla mı atmak lâzım her
Dünyamın sonunun gelmesinden korkarak yaşarken öğrendim ki bunun bitmesinin tek yolu o sona gidip orada kalmak. Bütün felaketler, bütün olumsuzluklarla, kaygılarla yaşarken kafamı kaldırıp ağaçları izlemeyi keşfettim. Pozitif olmak için değil. Bu dünyaya onlar kadar bile bağlı olmadığımı, önemli sandığım şeylerin önemsizliğini, her şey gibi ben ve dertlerimin de bir gün biteceğini kendime fısıldamak için.
Bazı şeyleri anlamamak için mal olmak gerekir diyemiyorum çünkü mal bile anlar. Ama kendini kandırmak çok farklı bi boyut 🥲🙂