Önce dil unutur, sonra göz, sonra zihin. Sonra hiç var olmamış gibi yaşamaya devam eder insan hafızada. Unutulmak bir şey kaybettirmez, unutulmazlık bir şey kazandırmamışsa eğer... Kabullenmeli insan unutulduğunu. Kopan bir uçurtmanın ipini hâlâ birilerinin tutması neyi geri getirir ki?