25 Kasım Cumartesi 2023
Her şeyin ters gittiği bir dönemdeyiz geleceğim. Artık kitaplar iyi gelmiyor. Çok korkuyorum her şeyden. Her şeye kırılır, trip atar oldum ama hepsi kendime. Kimsen kalmamış artık. Acı veriyor her şey. Her şey nefret dolu. Artık en ufak şeylere sevinemiyorsun. Zevk vermiyor hiçbir şey. Her an gözlerin dolu, her an ağrıyorlar. Oysa küçükken en çok gözlerine değer verirdin sen. Zarar verdim ben senin sevdiğin her şeye. Korktuğun her şeyi yaşamaya başladın. Git gide bitiyor günler ve sen yerinden kıpırdayamıyorsun. Umursayamıyor, sevemiyorsun. Çocuklar neşe kaynağındı, sevmez oldun. Jelibonlardan soğur oldun. Artık kutup ayıları bile şirin gelmiyor, sorguluyorsun neden sevdiğini. Sen sorgulamayı sevmezsin ki. Neden seviyorsan sevmişsindir işte, sorgulama gereği duymazdın. Artık saatlerce uyusanda geçmiyor. Birisi dokunsa saatlerce anlatacak şey buluyorsun ama aslında hiçbir şeysin. Duygularından bi haber yaşıyorsun, oysa söz vermiştin abine. Berkay demişti ki ben dördüncü aşamadayım. Ve sen demiştin ki güvenebildiklerin çok şanslı... Sen artık beşinci aşamadasın Ebrar. Kimsen kalmadı ve düştüğün yerden değil kalkmak, düştüğün toprağa karışır oldun. Çıkamıyorsun o bataklıktan. Kaçamıyorsun korkularından... Geçmiyor Ebrar, bu acı hiç geçmiyor. En önemlisi de değiştin Ebrar. Sen çok değiştin ve herkes bunun farkında. Tıpkı kabuslarındaki gibi.