"Göremeyeceğim ufuklarını,
Doğduğum ilin;
Suçum yok ama mahkûmum
Ömür boyu acı cekmeye.
Damda baykuş otecek,
Sesi ormana yayılıcak,
Kalbim kederle sızlayacak,
Ama ben orada olmayacağım."
Öyle konular vardır ki, bunlar hakkında ancak denedikten, baştan geçtikten yargıya varılabilir. Bir örnek veriyim: Bence manevi yoksunluklar, bütün maddi azaplardan çok daha ağırdır.
Beni bu yalnızlığa düşüren kadere zaman zaman şükrettim , çünkü böyle olmasaydı, ne kendimi böyle yargılayabilir 'nede geçmişimi böyle gözden geçirebilirdim .