Bir gün yalnızlığı gördüm. Bir tepenin zirvesinde, tek başına ve hareketsiz bir at, dikilmiş duruyordu kımıltısız bir evrende. Zamanın içinde asılı aşkım, bir an kendi üstünde topluyordu taşlaşmış belleğini. Yaşam ve ölüm tamamlanıyordu, tüm kapılar olası sonuçlara açıktı.