esirin oluyorum bazen, kurtulmak istiyorum,kurtulamıyorum acım oluyorsun anlıyormusun. canımı yakıyorsun. kaçıp kurtulmak istiyorum senden,özgür olmak geliyor içimden. yapamıyorum, nası desem,anla işte köle gibi.
dayanacak gücüm kalmadığında,yeniliyorum sana gelmek istiyorum,konuşmalıyım anlatmalıyım içime sığdıramıyorum,anlıyormusun tam anlatacakken birşey oluyor,konuşamıyorum yine içimde yaşıyorum seni.. ne anlatabiliyorum derdimi ne de sen anlayabiliyorsun.hep böyle kalacağımı düşünmek acı veriyor.
nasıl desem,anlasana işte ölüm gibi
ANONİM
Ben deliyim…
Yorgun ve yalnızım kaldırımlara misafirim…
Gecenin gözleri üzerimde.
Denizin ortasında küçük bir
adayım, yüzme bilmem…
Yüreğimi bir yere bırakmışım, bıraktığım yerden çok uzaklardayım. Kapıları kapatmışım üstüme,
sürgüleri beynime çekmişim.
Hey
sabreden derviş banada sabretmeyi öğretsene.
Ben deliyim, ama çok şey bilirim.
Renkler ve
Ölüm Öğütleyenler Hakkında
Ölüm öğütleyenler vardır.Dünya , hayattan çekilmelerini önerdiğimiz böyleleriyle doludur.İşte böyle gereksiz insanlarla doludur dünya.Bu fazlalar yüzünden hayat bozulmuştur.Bunları "sonsuz hayat" sözleriyle kandırıp bu dünyadan ayırmak gerek.
Ölüm öğütleyenlere sarı veya kara diyorlar.Fakat ben onları size
Arkadaşlıklarının o ilk yılında TiN Win'e defalarca "Her yaşam , ölümün tohumunu taşır," diye açıklamıştı. Ölüm,tıpkı doğum gibi yaşamın kaçınılmaz bir parçasıydı. Ona direnmek anlamsızdı. Korkmaktansa doğal birşey olarak kabul etmek çok daha iyiydi.
Sayfa 204Kitabı okudu
