Ölümcül Hastalık Umutsuzluk
Umutsuz olan ölemez; "düşünceleri öldürmek için bir hançerın hıçbır değerinin olmaması"gibi ölümsüz solucan, söndurülemez ateş olan umutsuzluk hicbir zaman kendı dayanağı olan ben'in sonsuzluğunu yok edemez. Ama kendinin yok edilışı olan umutsuzluk güçsüzdür ve amaçlarına ulaşamaz. öz istenci, kendini yok etmektir ama bu tam da yapamadığı bir şeydir ve hatta bu güçsüzlük,içinde umutsuzluğun ben'in yok edilmesine yönelik amacını ikinci kez gerçekleştirememesidir; aksine bu, varlığın yığılması, hatta bu yığılmanın yasasıdır. Işte bu, umutsuzluğun asidi kangrendir. ucu içeriye dönen bu işkence bizi her zaman daha derin olan güçsüz bir kendini yok etmenin içine batırır. umutsuzu avutmaktan çok uzakta, umutsuzluğu yok etmedeki başarısızlık, aksine umutsuzun hıncını artıran bir işkencedir; çünkü geçmiş geçmiş, kişiyi, umutsuzluğa sürekli şimdide biriktirerek böylece ne kendinden kurtulabildiği ve ne de kendini yok edebildiği için umutsuluğa düşmektedir. Umutsuzluğun birikiminin formülü budur ve ben'in bu hastalığının içindeki ateşin fırlatması buradan kaynaklanır.
Sayfa 264
umutsuzluk ölümcül bir hastalık"tır. Çünkü daha açık bir anlatımla hastalığın bedensel ölünmesinden veya buhastalıktan ölümle sona ermesinden çok, bu hastalığın işkencesi, tersine bundan dolayı, can çekişmede olduğu gibi ölümle savaşmasına rağmende ölmemesinden kaynaklanır. bundan dolayı ölesiye hasta olmak, ölmemektir; ama buradaa yaşam, umudu yok etmektedir ve umutsuzluk son umudun eksikliğidir. ölümün eksikliğidir. Ölüm en büyük tehlike olduğu sürece,yasamdan bir şeyler beklenir ama diğer tehlikenin sonsuzluğu kesfedildiği zaman, ölüm icin umut beslenir. Ve ölüm umut olduğu sürece tehlike büyüdüğü zaman, umutsuzluk ölmemenin neden olduğu umutsuzluktur. Bu kesin tanım içinde umutsuzluk ölümcül hastalıktır. celişkili işkencedir, ben'in hastalığıdır: Sonsuza değin ölmek, ölmemekle birlikte ölmek, ölümü ölmek demektir bu çünkü ölmek, her şeyin bitmesi anlamına gelir; ama ölümü ölmek, ölümünü yaşamak demektir; ve bunu tek bir an yasamak. onu sonsuza kadar yaşamak demektir. Bir hastalıktan ölme gibi umutsuzluktan ölünmesi için, bu hastalığın vücutta yaptığının, içimizde oluşması, ben'deki ebediliğin ölmesi gerekir.
Sayfa 263
Kişi cesareti her zaman bu yolla öğrenir zaten; büyük tehlikelerden ürkünce, daha küçük bir tehlikeyi göğüsleme cesaretini bulur kendinde. Bir tehlikeyi çok büyütürse, öbürlerine aldırmaz bile.
Sayfa 17 - Ayrıntı Yay. 2. Baskı: 2001
Çocuğun korktuğu bir şey yetişkin için korkulacak bir şey değildir. Çocuk, korkunç olanı bilmez, insan ise bilir ve ondan korkar. Çocukluğun eksikliği, öncelikle korkunç olanı bilmemektir ve ikinci olarak bilgisizliği nedeniyle korkulmayacak durumlar karşısında titremektir. Aynı durum doğada yaşayan insan için de söz konusudur: Neden korktuğunu bilmez, yine de titremekten kendini alamaz; aslında korkunç olmayan bir şeyden korkar. Tanrılarla ilişkilerinde tektanrıcı olmayan da aynı durumdadır; gerçek Tanrı'yı bilmemekle kalmaz, aynı zamanda Tanrı olarak bir puta tapar.
Sayfa 17 - Ayrıntı Yay. 2. Baskı: 2001
Tanrım! İşe yaramaz şeyleri
görmemize engel ol, Sen'in tüm
gerçeğini görmek için her şeyi gören
gözler ver.
Sayfa 13 - Ayrıntı Yay. 2. Baskı: 2001
"Sırf kalbini bir başkasına açtığı için insan umutsuzluğa düşebilir; belki de kimsenin sırrını öğrenmesindense sessizliği korumanın sonsuz derecede tercih edilebilir olduğunu düşünüyor olabilir.
Tam olarak bir sırdaş edindikleri için umutsuzluğa kapılan içe dönüklerin örnekleri var."
"Her türden dünyevi meselelerle meşgul, dünyanın gidişatı konusunda gitgide daha fazla kurnaz olan insan kalabalığıyla çevrili - böyle bir insan kendini unutur, ilahi olarak anlaşılan adını unutur, kendine inanmaya cesaret edemez, kendine inanmaya cesaret edemez, bunu çok riskli bulur.
Kendin ol, diğerleri gibi olmak, kalabalığın bir kopyası, bir numarası, bir parçası olmak çok daha kolay ve güvenli."
"Kendi olmayan ben, farkında olarak ya da olmadan, umutsuz kalır. Ben yaşamının her sayfasında gelişme halindedir. Ben, Kendisi olamadıkça kendisi değildir; ama kendi olamamak umutsuzluktur."
UMUTSUZLUK, "ÖLÜMCÜL HASTALIK" TIR.
... ölümcül hasta olmak olmak, ölememektir; ama burada yaşam umudu yok etmektedir ve umutsuzluk son umudun eksikliğidir, ölümün eksikliğidir.
Sayfa 30Kitabı okuyor
"Susarak bir kez pişman olunmasına karşın, konuşulduğu için on kez pişman olunduğu..."