Çek hayalini, gözlerimin önünden
Çek şu hayalini, kurtar beni senden
İstemem ben hayal
Geleceksen şimdi gel
Böyle aşk olur mu, mu hiç?
Kalbin yok mu, senin?
Kalbin yok mu, senin?
Kalbin yok mu?
youtu.be/9c018y8kLXE?si=...
Merhaba eski dostum;
Yazıp yazıp sildim. Nasıl başlıyacağımı bilemedim. Durdum ne yazacam diye, düşündüm. Karşımda olsan göz göze gelsek yine diyecek bir şey olur mu bilmiyorum ama içim çok dolu. Neydi bizi ayıran? Ölüm değilmiş.. yazıklar olsun ikimizede. Ne olmuş bize böyle? Bugün çok yakından gördüm seni ellerim titredi. Vücudum titredi. Aslında kızgınım sana afet beni desen sarılsan geçer miydi bilmiyorum ama yemin ederim ki bende sarılırdım. O kadar özledim ki o kadar içimde aradım ki seni o kadar çok şey birikti ki çok şey anlatmam lazım sana şu içimi dökmem lazım sana ama çok imkansız biliyor musun artık. Ne oldu bize.. hiç yazmak istedin mi bana? Hiç özledin mi? Ya da hiç bu kız gerçekten iyi dosttu dedin mi ? Hiç kapıma baktın mi belki görürüm diye ? Hiç köşe başından geçerken karşıma çıkar diye merak ettin mi? Ben ettim. Herkese söz geçiren şu kalbim bi içimdeki sana geçiremedi. Haklımıyım haksız mıyım bilmiyorum ama yemin ederim seni çok özledim.
Ruhum ızdırap ve elem yüklü beşerden
Beşerse şaşar ama dönmeli de her şerden
Haber verir Yaradan beş vakit mahşerden
Kum gibi insan kaynar, kaynar da su ocak ocak
Cehennem değilse dünya olur mu böyle sıcak
Gitmek istemez kimse ısınmış arsızlıktan
Sanki pay edilmiş alem ganimet hırsızlıktan
Kimine hanlar yetmez kimine büyük
Bilene imtihan bilmeyene ağır bir yük
Canlar dirilip gelse olur mu bilmem hesap
Kurban edilecek candan el çeker mi kasap
İşkence olmalı bu ne büyük mezalim
Mazlum ise herkes nerede peki zalim
Zindanlar karasıdır göz bebeklerimde utanç
Hayat hayatlarla oynuyor zorlu satranç
Yıkılan her taştan taş düşer başıma
İşlenmiş görüyorum adım mezar taşıma
Esaret değil şu boynumda yağlı urgan
Urgandan bize ödül mezar döşek toprak yorgan
Kahraman Maraş
Tövbekâr Ol Göñül
Tövbekâr ol, gönül tarikten çıkma
Namertten şefaat şifadar olmaz,
Eyilik eyle, sakın bir gönül yıkma,
Görüşme kötüyle, onda ar olmaz.
Dinleme dünyanın kıyl-ü kalini,
Gözetle kâmilin pür kemâlini,
Düşürme üstüne el vebalini,
Savaş helezonu
Silah doğrultuyorlar, felç yüklü devler; kafama doğru, şakasız bir anda. İzlemek olur mu, olmaz mı diyemeden; anlamaya çalışıyorum, hırçınlaşan siluetin doldurmuş olduğu nefretini... hüzünlü bir hal bulmuş içini, kenetlemiş prangalar ruhunu ve diasporasında insanlığın, yalnızlığının... ah, bir öfke bulmuş, silahın acımasız sahibini! Direnmek boşuna, direnmek; gider, bilirim hoşuna... böyle bir anda sahipsiz bırakılacak hiçbir şey göremiyorum, değer biçilmiş hayatımdan... yine de anlarım, sökülürse tenin; bıçaklanırsa bedenin, verdiğin hiçe giden savaş ardından. Ve ölürsen, toz pembeliğinde hayatın, kurşunî gökyüzüne bakarken ansızın, dersin o vakit; silah doğrultuyorlar, felç yüklü devler; kafama doğru, bir anda!
Sahip olmak ya da Olmak
Mala, mülke, şöhrete, insana, bilgiye "sahip olmak" demek, onları ele geçirmek, kendine mål etmek. onlara egemen olmak ve dilediğince kullanmak anlamına gelir. Ama bu maddesel sahip oluşların sonu yoktur. İnsan hiç bir za- man yeterince şeye sahip olamayacaktır. Çünkü maddesel olan, elle tutulan aldatıcı ve geçicidir. Bu nedenle
"Bizim başta sorunumuz bunun farkında olmamak. Böyle analitik zihinsel düşünme farkındalığı hiç yok... Bir dolaşmış ipi bile çözmekte zorlanıyoruz. "Matematik gerçek hayatta ne işe yarıyor?" sorusu her yerde var. Böyle bir soru mu olur, o problemi çözmek için zihinsel birçok örgü oluyor zihninde. Bu gerçek hayatta birçok olay için kullanılabilecek çok iyi bir analiz yapma gücünü veriyor sana. Yoksa elbette artık hesap makinelerimiz var. Zihinsel örgüleri anlamak için çabamız yok, dümdüz ezber ve başka yöntemi kullanmak zihnimizin karanlık bölgelerinde saklı kalacak sonsuza kadar. Yapay zekâ ama tüm olasılıklarla yeni bir örgü meydana çıkarıyor. Ve bu sadece makine gözüyle bakılamayacak kadar ciddi bir yapı."