Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.24
"yirminci yüzyılın ikinci yarısında yaşamış bir filozoftur
. Deleuze, özne-nesne ilişkileri üzerine kurulu özdeşlik kuramlarını devirmeyi amaçlayan bir fark felsefesi kurar. Başka bir deyişle, olay ya da oluş felsefesi Deleuze ile birlikte felsefede hak ettiği yerini bulur ve felsefe düşüncenin içkin imgesinine yeniden kavuşur
.Deleuze
Hayal kırıklığı
Kitap, belirli bir tarih aralığındaki karamsarlığa dayalı felsefi düşünceleri özet olarak okuyucuya aktarıyor. Kısaca kısmi felsefe tarihi özeti diyebiliriz. Benim beklentim toplumun o belirtilen tarihlerde neden karamsarlığa itildiği, sosyokültürel durumlar ve toplumun bu düşüncelerden kurtuluş ya da teslim oluş süreçlerinin çözümleme ile okuyucuya aktarılmasıydı. Eğer tarihe dayalı özet bilgilere ihtiyacınız varsa okuyabilirsiniz, aksi durumda okumanızı önermiyorum.
İnsan, insan olmayı başarabildi mi?
Yazarlar, M.İlin -E.Segal tarafından " İnsan Nasıl İnsan Oldu" kitabı ile; yeryüzünde insanın yaşamaya başlamasından itibaren geçirdiği evrelerin antropolojik, sosyolojik, felsefi ve düşünce tarzında toplumsallik şemsiyesi altında kaleme alınan bir eserdir.
İnsanın gelişim süreci, bireysellikten başlayarak toplum olmaya giden yollar,
Bir süredir kitaplardan eskisi kadar etkilenmediğimi, duygularımı bir kenara bıraktığımı sanıyordum. Ta ki bu kitabı okuyana kadar..
Bir hayata sığdırılmış onlarca yaşanmışlık.
Hem de en ağırından..
Özellikle son günlerde ölüm ve yok oluş üzerine düşünürken tam üstüne okuduğum bir kitap oldu. Mutlaka okunmalı.
"GÜNEŞİN RUHU"
"Geçici dünyada, her anın değerini bilmek ve değişimin güzelliklerini kucaklamak çok önemlidir. Hiçbir şeyin sürekli olmadığı gerçeği, bizi her an yeni bir başlangıca hazırlar. Çünkü yaşam, sürekli bir yolculuk ve keşif halidir."
Japon bilgeliği ışığında bir içsel yolculuk.
1980 yılında temelleri atılan
Birinde iyiliğin diğerinde kötülüğün hâkim olduğu iki dünya, ütopya ve distopya, ama ikisinde de insanın yerini belirleyen sınıflar mevkiler aynı….
Önce distopik dünyayı görüyoruz, cinayetler uyuşturucu, kanunsuzluk, iyilerin dünyasına ters türlü türlü kötülük, vahşilik, sapkınlık. Kahramanımız o dünyadan kaçsın bir an önce gerçek dünyaya dönsün istiyorsunuz. Ama kahramanımız gerçek dünyaya döneyim derken sadece iyiliğin hâkim olduğu ütopyada buluyor kendini. Ovvvv sadece iyilik, o dünya cennet olmalı değil mi? Yaaaa öyle olmuyor işte. Sadece iyilik için bir istikrar gerekiyor. İstikrarın durağanlığı ise can sıkıntısı ve yavanlığı getiriyor ve bu istikrarın sağlanması için mecbur olunan sahtecilikle tıpkı 1984 romanındaki gibi tarihin, edebiyatın, sanatın sürekli yeniden yaratılması mecbur kılınıyor. Tıpkı Cesur Yeni Dünya’da olduğu gibi ütüpya kendi distopyasını doğuruyor.
Anlıyoruz ki dünyanın dünya olabilmesi için iyilik ve kötülüğün kolkola olması gerekiyor.
Dervişin teselli köleysiyonu kitabının kabul tesellisi bölümünde Mecit ömür Öztürk şöyle diyor,
Dünya hayatının var oluş gayesine uygun bir şekilde dünya hayatı olabilmesi için, acıların, sevinçlerin, günahların ve sevapların bir arada olması icap etmektedir.
Dünya bir cennet değildir.
Almanya'da yaşayan bir genç kızın müslüman oluş hikayesi... Dili oldukça sade ve akıcı. Daha çok ortaokul/lise seviyesinde bir roman olduğunu düşünsemde okumanızı tavsiye edebileceğim eserler arasında.
İyi okumalar.
Önce var, sonra yok oluş
İlk canlılardan olan omurgasız canlılar ile Dünya nın ilk zamanlarında yaşamış dinozorların arasındaki ilişkiden, Dünya'nın nasıl mahvolduğunu anlatan, etkileyici bir roman. Biraz bilimsel, biraz tarafsız, biraz fabl. Özellikle insanların, bazı şeyleri bilmelerine rağmen sırf taraf olmak için karşıt grup olduklarını, bu yüzden çıkan savaşları çok güzel anlatmış. En büyük savaş sebebi olan enerji kaynaklarına olan bağlılığı, enerji kaynakları üzerinden birbirine düşen karıncalar ve dinozorların savaşlarını ince işlemiş. Bu savaşların ne olursa olsun tek bir getirisi olduğunu, yok olmak, iki türün de neslini tüketerek anlatmış. Tavsiye edilir:)
İz bırakmak
"Bu ülkede ne çok nefret birikmiş, diye düşünüyordu, herkes birbirinden nefret ediyor, birbirinin kuyusunu kazmaya çalışıyor. Eskiden Abdülhamid'e duyulan öfke herkesi birleştiriyormuş meğer. Kötüye gidişin tek sebebinin bu adam olduğunu düşünmek bir çeşit aldanma. bir çeşit rahatlamaymış. Ama gerçek bu değilmiş işte. Adam devrildikten sonra başını alıp giden sorunlar belki ortak bir nefret nesnesinde buluşmanın daha doğru bir denge sağladığını ortaya çıkarmıştı."
Bu satırlar çok düşündürücü geldi bana. Herkes kendi nefretine yandaşlık edeni alır yamacına. Konu savunduğu şey değildir aslında, konu kalabalık ne kadar artarsa o kadar çok gururlu bir haklılık içinde olmaktır. Bu kitap hakkında taraflı bir yorum yapmak elbette ki doğru olmaz ama bir başka pencereden bakmak gerekirse, olan her şey bir başka oluşa yol açmak için olur. Doğru ya da yanlış yoktur. Olması gerekenin olması için bir oluş vardır.
İlk başlarda okumakta zorlansam da, illerledikçe akan bir anlatım vardı. Okumasaydım bir şey kaybetmeyecektim ama okumak bakış açımı genişletti diyebilirim.
Seni sevmiyor. Sevseydi sen kitap okurken sırtını çevirip uyumazdı.
Bitti.
Sanki kitap değil de hayat bitmiş,
Çevirdiklerim sayfa değil de hayatın günleriymiş gibi...
Gitti.
Giderken beni bıraktı geride. En son Martin'in ardından böyle bakakalmıştım. Oysa ne diyordu rahmetli Erdal Tosun, "Vedalaşmak asıl kalana değil, gidene koyar." Öyle olmadı işte. En çok bana koydu bu gidişler. Varlıklarından
