Eski defterlerimi okurken yarından önceki yaşamım bana çok acı verdi. Hiçmişim meğer, yalnızca yaşamın getirdiği üzüntüleri umutsuzca göğüslemeye çalışan biriymişim.
.
ama ben memnunum hayatımdan. Valla. Hırs hırs. Hırs kötü bir şey. Bir kere geliyoruz dünyaya. Onu da vay ille de en büyük ben olacağım kavgasıyla mı geçirelim?
.
Yaşam ne tuhaf. Bir amaçla yola çıkıyorsun ama olmadık bir yerde buluyorsun kendini.
.
Hep önümden geçerdim ama burada oturmak hiç aklıma gelmemişti. Birden oturabilirim diye düşündüm. Bu apartmanda oturabilirim. İstediğim yerde yaşayabilirim. Sen öldün çünkü. 32 yaşındayım ve ancak şimdi gerçekten özgürüm. Ama hissedemiyorum baba. Sence neden hissedemiyorum?
.
Aslında sizinle konuşmaya başladıktan sonra her şeye şaşırdığımı fark ettim. Osman’ı iyi tanıdığımı sanıyordum. İnsan hiç kimseyi tanıdığından emin olmamalı. Gurur ve önyargı işte. İkisi de karşınızdakini tanımanıza engel oluyor.
.
Asıl soru ne biliyor musun? Asıl soru şu: Bizim aşkımız nimet miydi, lanet miydi?
.
Yersizlik korkunç bir şey, hele kimsesizlik. Şebnem niye kimsem değil artık?
.
Oblomov’dan beter haldeyim. İlya İlyiç acınası yaşamıyla uzlaşmıştı en azından, ben uzlaşamadım. Uzlaşamadığım tek şey de kendi yaşamım oldu.
.
ama anlatamam, anlatmak yeniden yaşamak demek. Her gün kendi kendime yaşıyorum zaten, acılarımı bir de başkalarına anlatarak büyütemem.
"Erkekler bu kadının nesine âşık oluyor valla anlamıyorum!"
Sayfa 248 - Boyut Yayıncılık
Oluyor valla :D
Nerdeyse kafasız mı? İnsan nasıl neredeyse kafasız olur?
Sayfa 113 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
He valla, hayaller küçük olunca gerçekleştirmesi de kolay oluyor.
Sayfa 130 - dipnot yayınlarıKitabı okudu
Saatlerdir aynı köşe yazısına bakarak, "ülkem, ülkemiz, olaylar..."diye düşünüyorum. Esnafa "Tatilde olabilirim ama benim beynim hiç durmadan işleyen bir makinedir. Eğer o makineyi her gün yağlamazsan ne olur? Makine parçalanır değil mi? İşte benim beynim de makine gibi. Bu bölgeye tek bir tane gelen sol tandanslı gazete de
motor yağı oluyor." mesajı vermek için aldığım, yazar kadrosu eski sendika liderleri ve akademisyenlerden oluşan sol tandanslı gazete elimde büyüyor. Utanmasam kağıt kalem çıkartıp not alarak çalışacağım köşe yazısını. O derece anlamıyorum okuduğum şeyi. Bu tek başına tatil işini beceremediğimi hissediyorum. İlk günü tanıdığım insanları sıradan arayıp"Tek başıma tatile çıktım abi, en güzeli böyle, kafamı dinliyorum valla." diye anlatarak geçirdim. Kiminle konuştuysam “Evet Erman, çok iyi yapmışsın, iyice dinlen, kafanı dinle” dediler. İki tarafın da gözden kaçırdığı nokta benim günlük hayatta da genelde dinlenmek ve kafamı boşaltmakla meşgul olduğum gerçeği. Herhangi bir fiziksel yorgunluk hissetmediğim için dinlenmek çok zor oluyor, dinlenmeye çalışırken yoruluyorum.
Sayfa 58
He valla, hayaller küçük olunca gerçekleştirmesi de kolay oluyor..
Sayfa 130