Ömer Bedir
@omer28
Yaşamak Bir Ağaç Gibi Tek Ve Hür Ve Bir Orman Gibi Kardeşcesine
Kadıköy
9 Ocak
3 okur puanı
Ocak 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Hepsi birbirine benzeyen insanlardan daha çok korkarım ben, Adil. Nasıl her sabah aynı katılıkla, aynı inatla, aynı nefretle uyanılır? Hiç anlamam. Anlamadığım için korkarım. Balkonda kargalar kumrulaşır, petunyanın saksısı rüzgarda sallanır. Sistemin kenarlarına çarpıp yaralanan isteklerim sessiz, ayaklarıma dolanırlar. Korkmadan yaşamak isterim. Sürekli şekil değiştiren, en sevdiklerimizin kılığına giren bir düşmanlık mahalle aralarından, kitapçılardan, çakıyla çizilmiş sıralardan akıp giderken herkesin korkusuz yaşadığını ve sadece bir kere ölebildiğimizi hayal ederim. Ve defalarca sevebildiğimizi... Sonsuza kadar.
Dertlerimiz çiçek açsın; hayallerimiz ve coşkularımız kırılmasın; kapanan her kapı güneşli bir pencere olarak açılsın; yalandan, dolandırıcılardan, bildiğini susanlardan, aldatanlardan, şiddetten, eğitimsizlikten, savaştan en uzak yerlere evrilelim. Birbirimize, yaşadığımız toprağa ve üstündeki her canlıya sevgi verelim. Hoş düşünelim. Kadın olup kadını yermeyelim. Çocukları yetişkinliğin pis oyunlarına, politikalarına dahil etmeyelim. Çürümüş iktidar kavramını eşitliği kurban etmek için kullanan delilerinin altında ezilmeyelim. Sokaklarda özgür yürüyelim. Gecelerden korkmayalım, sabahlar bizi istediğimiz yerlere götürsün. Daha çok selamlaşalım. Daha çok sarılalım. Kendi doğrularımız varsa herkesin kendince doğruları olacağını; her insanın bir annenin evladı olduğunu hatırlayalım. Bizi özümüzden sömüren; dilimize, inancımıza, renklerimize, sesimize karışan her kuruma, örgüte ve bireye karşı dimdik duralım. Bizi güzelleştiren şarkılar çalalım. Sonsuza kadar... Bizi seviyorum.