Döne
@onedemekdone
Psikolojik Danışman
İstanbul
1997
47 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
"Yaşamın karşımıza çıkardığı güçlükleri bize verilmemesi gereken haksız cezalar olarak göreceğimize terslikleri, üzüntüleri yenmekle daha da güçleneceğimizi düşünmek inanç ve gözüpeklik ister."
Bu formülde acıyla ne ölçüde baş edebildiğimiz, ne kadar ıstırap çekeceğimizi belirler. Acıyı olan direncimiz sıfırlanınca, ıstırabımız da sıfırlanır. Acı çarpı sıfır = sıfır olur. İnanması zor mu geliyor? Aslında hayatın acısı olduğu yerde durmaktadır ama biz artık kendimizi onun üzerinde durmak zorunda hissetmiyoruzdur. Gittiğimiz her yere onu da götürmüyoruzdur.
Acıyla bir miktar zaman geçirmeyi öğrenmek kişisel mutluluk için gereklidir. Bu size çelişkili bir durum gibi gelebilir ama mutlu olmak için mutsuzluğu da kucaklamayı bilmeliyiz.
Sayfa 30Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Acıyı tanımak için farkındalığa, acıya kendimizi açacak kadar güvende hissetmek içinse öz şefkate ihtiyacımız var.
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
210 syf.
·
Puan vermedi
Beni anlamıyorlardı. Zararı yok. Zaten beni, daha kimler anlamadı.
Sayfa 73Kitabı okudu
Bir yerden sevmeye devam edebilir miydim? Çünkü sevmek, yarıda kalan bir kitaba devam etmek gibi kolay bir iş değildi. Ya hiç sevmemişsem bugüne kadar? Bir kitaba yeniden başlamak gibi, sevmeye yeniden başlamak pek kolay sayılmazdı herhalde.
Sayfa 63Kitabı okudu
Ben yoktum; hatta ben yokum, olmadım diyemeyecek bir yerdeydim; kelimeler bile yan yana gelerek beni tanımlamak istemezlerdi. Ne olurdu benim de kelimelerim olsaydı; bana ait bir cümle, bir düşünce olsaydı. Binlerce yıldır söylenen milyonlarca sözden hiç olmazsa biri, beni içine alsaydı! çok insan için söylendi ama, sana da uygulanabilir denilseydi.
Sayfa 66Kitabı okudu
Sonra durgunlaştım. Neden? Unuttum. Dur, hayır; unutmadım. Yalnız kaldıkça, yalnız kalmaktan korktukça…
Sayfa 37Kitabı okudu
Şimdi onu nasıl inandırabilirim bütün bu süreyi onunla birlikte yaşadığıma? Onu unutmuş gibi yaşarken onu düşündüğüme? Anlamaz, görünüşe kapılır, anlamaz. Başkasına rastladığım için, bu yeni ilişkinin her şeyi unutturduğunu düşünür. Oysa her şeyi hatırlıyorum.
Sayfa 32Kitabı okudu
“Acaba iyi bir şey olacak mı? Hayır, dedim kendime. İyi şeyler birdenbire olur; bu kadar bekletmez insanı. Sürüncemede kalan heyecanlardan ancak kötü şeyler çıkar. Ya da hiçbir şey çıkmaz.”
Sayfa 42Kitabı okudu
Önünde yine bilinmezliklerle dolu bir hayat vardı. Yine de her şey farklıydı. Farklıydı çünkü artık başkalarının hayallerini gerçekleştirmek için yaşamak zorunda hissetmiyordu kendini. Hayalindeki mükemmel evlat, kız kardeş, partner, eş, anne, çalışan olmaya uğraşmaktansa, doyum verici bir hayatı ancak yalnızca insan olarak, kendi amacının yörüngesinde dönerek, bir tek kendine hesap vererek yaşayabileceğini anlamıştı.
Sayfa 278Kitabı okudu
