Onlar ki, her yerdeler...
Ne yazık onlara ki çıkarlarına dokunulmadıkça doğru yola gitmezler ve Allah’ın kendilerine sunacağı nimetleri bilmezler.
Ne yazık onlara ki kalpleri temiz olmadığı için herkesi kötü sanırlar ve günahsıza ve günahkâra bir fark gözetmeden kötülük ederler.
Ne yazık onlara ki duygulu çekingenliği korkaklık, samimiyeti yaltaklanma ve yardımı bir baskı sayarlar. Ne yazık onlara ki kendilerine açılan saf bir kalbi zaaflarından istifade edilecek, istismar edilecek bir akılsız sayarlar. Onların, geleceği yaratan insanlar arasında yeri yoktur. Unutulacaklardır.
Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.
uyanırken
Bu saatlerde uyanmak gibi bir niyetim tabii ki de yoktu, nihayetinde bugün pazar!
gözlerim gel uyuyalım derken, beynim yapılacakları hatırlatıyor, kalbimse uyumaktan korkuyor ya uyanamazsam ya yine uyku içinde uykuya/kabusa düşersem diye...o yüzden, yazıyorum; beyin mutlu, kalp mutlu.
öğrenmenin hakikaten sonu yok, hep duyduğum manipülasyon kelimesinin hakkını veren insanlarla donatılmış olduğumu, birkaç aydır anladım ve yine anladım ki insanın suç duygusunun, kendini bok gibi hissetmesinin asıl nedeni yüksek dozda manipülasyona maruz kalmak ve bunu fark etmemek!
çok üzgünüm ama, manipülatörler benden fazlaca zeki, fazlaca kurnaz! yalvar yakar anlamaz, gözünün yaşına bakmazlar bunlar, yaşları 2ila80 arasındadır genellikle..eşgal veremiyorum, onlar her yerdeler!
"Onlar her yerdeler... Çok güçlüler... Onları tanıyamazsın... Sana başka bir yüzle görünürler.... Ama ben onların yüzlerini sıyırdım..."
Sayfa 265 - Herdem KitapKitabı okudu
Onlar her yerdeler.
Kalabalıklar daima tehlikelidir. İçlerinde mutlaka ruhlarını ucuza satan alçaklar bulunur.
Hatay/Antakya
Bir 23 Nisan günü Hatay/Antakya;
23 Nisan'da bir konteyner kente gitmiştik(katar konteyner kent). Çocukların bu bayram gününde bir nebze olsun acılarını hafifletmek, bir nebze olsun korku, acı dolu günlerini unutturmak için bir şenlik, kutlama falan düzenlenmişti. Ki 2-3 gün öncesi de bayramdı. Acı dolu bir bayram..
23 Nisan günü o eğlencede
Çocukluk: Sıkıntılar İçinde Bir Memur Ailesi
Bizim yaşlarımızda, çocuk yaşta, en çok giyilen şey, cızlavet lastikler vardı. Başka türlü ayakkabı falan alamazdık. Ama amcam bize zaman zaman bayramda ayakkabı alırdı. Doktor amcam... Zaten elini öperdik amcamın bayramlarda. 5 lira, 2,5 lira falan para verirdi. Onları da getirir koşa koşa annemize
"Görüyorsunuz, bütün şiirlerim bu aslındalarla dolu, onlar her yerdeler. Aslında bu kelime şunu demek istedi, aslında bu kelime bunu demek istedi. Öyle çok kimse seçtiğim kelimelerden anlam çıkardı ki, öyle çok belirsizlik, öyle çok ASLINDA! Yani sembolizmle dolu."
İZEBEL’İN KALESİ
Son yıllarda “İzebel ruhu” diye adlandırılan ve bununla ilişkilendirilen meselelere epeyce ilgi gösterilmektedir. Birçok yazarın bu konuyu ele almasına karşın benden de birkaç defa bu konuyla ilgili düşüncelerimi içeren kasetlerim ve seminer notlarım istenmiştir. Bu nedenle bu meseleye bu kitapta ayrıca yer vermeye karar verdim.
İlkin, kötülüğün
Sayfa 171Kitabı okudu
