Sen beni öyle bir zor durumda bıraktın ki, seni yarı yolda bırakanlara, sırtından bicaklayanlara bile bunu yapmamıştın. Senin gözünde değerli olmak için, ne yapmam lazımdı? Ya da beni görmen, anlaman için? Bir kere olsun merak ettin mi ne durumdayim, neye ihtiyacım var? Beni ne halde bıraktın farkında mısın? Yaşanan bazı olaylardan (!) Dolayı
"Biz bir ülkeyi yok etmek istediğimiz zaman, şımarık varlıklılarına emrederiz, onlar itaat etmeyip orada kötülük işlerler. Böylece, o ülke helaka müstahak olur, biz de onu yerle bir ederiz." (İsra Suresi-16. ayet)
Bu ayete ilk bakışta belanın geleceği kesimin o ülkenin zenginleri, bunlara yol veren yöneticiler gelebilir, ancak
Onlarca kitap okudum , bir paragrafta takılı kaldım.
Diyordu ki ;
" Ben seni kendim gibi sandım.."
-Vakit hayalleri çağrıştıran bir bollukta-
Bazen hapishaneden dışarı ellerimi kollarımı sallayarak çıktığımı düşünüyorum... asfaltın sıcakta kaynayan zehri, suratıma yollarımdan ‘defol’ dercesine vuruyor. Yürüdüğüm yerde çiçekler soluyor, böcekler kaçışıyor... zavallı halime her bakan, düzgün giyimime rağmen beni aşağılıyor, umursamıyor ya da görmezden geliyor... taş ve toprak, içine hapsetmek için o kutlu anı gözlüyor; sertlik ve nefret, benim için sokaklarda kol geziyor! Oysa yürüdüğüm yer, onlarca insanın yaşadığı ufacık bir kasaba! Titriyor ve korkuyorum yaptıklarımdan, soruyorum kendime; hatlarıyla tüm hayat nefret ediyor senden, ne için özgürlüğü arıyorsun, korkak mahkûm!.. Sonra seviniyorum, zindanın çıplak pas kokusunda, soğuklara sarılışımı. Ben buyum, ben bir mahkûmum, ben hiçbir işe yaramayan zavallının biriyim; işte hayatım!
"Onlarca kitap okudum, tek bir paragrafta takıldım.
Diyordu ki;
Ben sizi kendim gibi sandım.
İşte tam da orada yanıldım...."
Benim Annem Hiç Olmadı ki
Ben onu, hiç görmedim,
Bu yüzden, tanımadan yazıyorum,
Anneyi,anne sevgisini,
Soranlara.
Şöyle bir düşünüyorum da;
Anne sevgisi,
Olsa,olsa; Bir güneş ışığı,
Ama sıcacık,sımsıcak,
Maksat aynı konuların tekrarı kitaplar yazmak olsaydı şimdiye kadar onlarca kitap yazmıştım ben de. Okuyucuya yeni bir şey öğretmeyecek ufkunu genişletmeyeceksem niye kitap yazayım? Yeni yetme yazarlar bunu bi düşünsün lütfen. Yoksa ellerine kalem alınca ceremesini biz çekiyoruz..
Onlarca kitap okudum ,tek bir paragrafta takılı kaldım,
Diyordu ki ;
Ben seni kendim gibi sandım …
HER SEVİYE İÇİN İNGİLİZCE ÖĞRENME TAVSİYELERİ
Merhaba Sevgili Arkadaşlar,
Bir grup arkadaşla giriştiğimiz dil çalışmalarına giriş mahiyetinde olacak yazı serisinin en önemli ayaklarından biri olan İngilizce Öğrenme yazısını kaleme alma sebebim, dil yazılarımızı takip edecek arkadaşlara nereden başlamaları gerektiği konusunda bilgi edindirmektir. Oluşan dil havzasında öğreneceğimiz dillerin
İnandır beni
Kapalı kapılar,inandır beni.
Son anahtarı çeviriyorum.
Gözlerim bağlı,ellerim çözülüyor.
Geç kaldım hikayeler için.
Denedim bu şeyden defalarca vazgeçmeyi
anlaşılan yine beceremedim.
Yazıp yaşamak yaşayıp yazmak.