Önsöz

Mehmet Günsür 49 yaşında yaşama veda etmiş, siyasetten reklam yazarlığına, ressamlıktan yöneticiliğe ve en nihayetinde yazarlığa kadar birçok alanda başarılar yakalamış bir insan. İçeriye Bakan Kim adlı Sait Faik Hikâye Armağanı kazanan ödüllü kitabına yazılan önsöz ve vefatının ardından yazılanlara bakıldığında çok sevilen bir insan olduğu anlaşılıyor.

İçeriye Bakan Kim, Sait Faik'in öykücülüğünü andıran bir tarza sahip. Denizle, balıkla, kayıkla, yalnızlıkla, kafasına estiği gibi günübirlik yaşamla ilgili unsurlar, adına verilen ödülün yazarını fazlasıyla andırıyor. Günsür'ün ressam olduğu düşünüldüğünde, bakış açısının yazarlığını da olumlu yönde etkilediği ve yazdığı betimlemelerin ne kadar etkileyici olduğu görülüyor. Doğa, deniz, bulut betimlemeleri sıcacık, usta işi.

İçeriye Bakan Kim'deki öykülerin hepsi de etkileyici fakat benim en çok etkilendiğim öykülerin Kuyu, Caïque, Muazzez Öldükten Sonra, Kış ve Öfke olduğunu söyleyebilirim. Günsür'ün geniş kültürü öykülerine de yansımış ve yoğun ve etkileyici öyküler ortaya çıkmış. Kitabın son bölümüne Doğan Hızlan, Ferit Edgü, Hilmi Yavuz ve Füsun Akatlı sozsöz yazmışlar. İçeriye Bakan Kim'in niteliği, öykü anlayışı, insani duruşu hakkında duygusal yazılar yazmışlar. İçeriye Bakan Kim, ileride tekrar okumak istediğim bir kitap. Nitelikli öykü okuyucularına tavsiye ederim.

"Sevgi mi?
Gülüyor ve ağlıyoruz"

Şunu belirtmeliyim ki ben ne bu yazarı anlayabilmişimdir ne kelimelerim yeter anlatmaya. Hissettiklerimin yazmazsam içimde kalacağını fark edince, kendimi kurtarmaya çalışmaya karar verdim.
Kitabı açar açmaz Heinrich Böll bir önsöz yazmış, bir yerinde şöyle diyor: "Kitabı eline alan yirmi yaşındakiler, insana kendi fikirlerinin ne denli pahalıya patlayabileceğini, karşılığında ödemesi gereken bedelin ne denli yüksek olabileceğini göreceklerdir."
Yazdıklarını (yazabildiklerini demek daha doğru olacaktır) o doğduktan tam 100 yıl sonra, şuan onun ilk kez askeri cezaevini boyladığı, idam cezasına çarptırıldığı ve 6 haftasını elinde sadece düşüncelerinin olduğu bir halde hücrede geçirdikten sonra "serbest" bırakıldığı yaşta okudum. Ne onun kadar arkasında durabileceğime inandığım fikirlerim var ne gerçekten savaşın ne olduğunu anlayabildiğim. İşte tam olarak bu yüzden bana bunları öğretemese de hissettiren bu genç ama büyük yazar için yazmadan duramadım. İçinde yaşadığı baskıya rağmen vazgeçmediği dik duruşu, çektiği acının katlanılmazlığına rağmen hep hayatı sevmeye devam etmesi bile yazdıklarını anlatmaya değer.

Bu kitabında yanlış saymamışsam 55 ayrı öyküsü ve ek olarak "Bu Bizim Manifestomuzdur" başlığı altında yazdığı 'şartları' yer alıyor. Öyküler tema olarak savaş altında toplanmış ve ayrı karakterlerle, kimi zaman ismini bile bilmediğimiz, yazılmış fakat bana göre tüm öykülerde etrafında savaşın yarattığı cehennemin ortasındaki eline kalem verilmediği için kahrından dünyası kararan bir yazarı okuyoruz. #108303284

Öykülerde kullanılan dil, yapılan göndermeler için seçilen naif örnekler, vermek istediği mesajlar ve en önemlisi hissettirebildikleri açısından okuduğum en iyi öykü kitabıydı. Bazen durduk yere sesli okumak isteme hissinin sadece bende uyanmadığını görmek de gülümsetti, eminim siz de Borchert'in bir araya getirdiği uyumlu ve kapalı bir form oluşturan seslerini, ses dizelerini yüksek sesle okuma hissine karşı koyamayacaksınız.
Kapıların Dışında oyununu bu kitaptan önce okumanızı öneririm, zaten kendi hayatını yazdığı ve ölümle yaşama umudunun kırıntılarının tek tek sayılabildiği bu oyundan sonra daha fazla bu güzel adamı okumak isteyeceğinizi düşünüyorum. Fener, Gece ve Yıldızlar kitabı birkaç şiirinin yer aldığı içten bir kitap. Ama Fareler Uyurlar Geceleyin kitabının sonuna koyulmuş kısmın kitap haline getirildiği ve Tan Oral'ın çizimleriyle zenginleştirilmiş baskısını da ne meslekten olursa olsun tüm insanların okuması gerektiğini düşünüyorum. Sadece 26 yıl süren kısa yaşamında 2 yılda yazabildiği bu eserlerden öğrenecek çok şeyimiz var.

Hepimiz sorulsa savaşa karşıyız fakat yaptıklarımız "Hayır!" diyebiliyor mu sorgulamıyoruz ve bence Borchert bu konuda size gerekli açıklamayı yapacaktır.

"Evet, evet: Bu zıvanadan çıkmış dünyada yeniden, dönüp dolaşıp yeniden sevmek istiyoruz!"

Behçet Necatigil'in çevirisi ile Unamuno'nun 10 öyküsü bulunmakta kitapta.
Birçok yayınevinden "bir önsöz ve üç öykü" adıyla çıkan kitapta bulunan üç öykü bu kitabın da içinde bulunuyor ve kitabın yarısını oluşturuyor.
Genel olarak kadın erkek arasındaki ilişkiye yoğunlaşan yazar, bunların yanında insanı farklı yönleriyle de ele almaktadır. Sessizlik Mağarası öyküsündeki mağara metaforu felsefî derinlik taşımakta. En beğendiğim öyküler 1940'larda Varlık dergisinde yayımlanan ve bu kitaba da dahil edilen öyküler oldu. Tavsiye edilesi bir derleme olmuş. Hayatı bazı yönlerden yeniden sorgulamanıza vesile olacaktır.