Onur ULUDOĞAN
@onurludogan
Olduğumdan çok daha iyi birisi olabilirdim ama bunun için henüz çok geç değil...
ULUDAĞ ÜNİVERSİTESİ
49 reader point
Joined on January 2020
Okuma Hedefleri
Bana öyle geliyor ki, ben çocukluğumda, birçok basit ve silik kişilerin, tıpkı arılar gibi, hayat üzerindeki tecrübe ve düşüncelerinin balını getirip bıraktığı bir kovan gibiydim, bunlardan herbiri ve herkes kendi tarzına göre, ruhumu cömertçesine zenginleştiriyordu.
Reader Follow Recommendations
İnsanlar, geçiciliğin anızlarını görmeye meyillidir ve hayatlarının hasadını sakladıkları dopdolu ambarları unuturlar: Görevler yerine getirilmiş, sevilenler sevilmiş ve en az bunlar kadar önemlisi, ıstıraplar cesaret ve onurla geride bırakılmıştır.
Bizim de halletmemiz gereken çok acı vardı. Bu yüzden bizim de ıstırabın tamamıyla yüzleşmemiz, zayıflık ve kaçamak gözyaşı anlarını asgaride tutmamız gerekiyordu fakat gözyaşlarımızdan utanmamızın gereği yoktu; çünkü gözyaşları insanın cesaretlerden en büyüğü olan acı çekme cesaretine sahip olduğunun kanıtıdır.
Sayfa 89Kitabı okudu
Onur ULUDOĞAN tekrar paylaştı.
" ve bu insanlar tüm dünyayı öldürmek zorunda kalsalar bile her şeylerini yitirmemek için ellerinden geleni yapacaklar. "
Onur ULUDOĞAN tekrar paylaştı.
Bir milleti yaşatmak için birtakım temeller lâzımdır ve bilirsiniz ki, bu temellerin en önemlilerinden biri sanattır. Bir millet sanattan ve sanatkârdan yoksunsa tam bir hayata sahip olamaz. Böyle bir millet bir ayağı topal, bir kolu çolak, sakat ve hasta bir kimse gibidir. Hatta kasdettiğim manayı bu söz de ifadeye yeterli değildir. Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş olur... Bir millet sanata önem vermedikçe büyük bir felâkete mahkumdur. Birçok unsurlar o felâketin derecesini farketmez. Farkettiği gün de ne kadar müthiş bir etkinlikle çalışmak gerektiğini tahmin edemez.
Sayfa 399Kitabı okudu
Onur ULUDOĞAN tekrar paylaştı.
Fikirler, cebir ve şiddetle, top ve tüfekle asla öldürülemez.
Sayfa 17 - Zeplin KitapKitabı okudu
Kampta geçen yirmi dört saatin en berbat anları, henüz geceyken keskin düdük seslerinin bizi yorgun uykularımız ve rüyalarımızda kavuştuğumuz özlemlerimizden acımasızca uyandırdığı dakikalardı.
Sayfa 45Kitabı okudu
İnanılmaz bir şekilde çırılçıplak olan yaşamlarımız haricinde kaybedecek hiçbir şeyimiz olmadığını biliyorduk.
Psikolojik bir bakış açısından bakıldığında istasyondaki şafaktan kamptaki ilk geçirdiğimiz geceye kadar uzun, çok uzun bir zaman geçmişti.
Yaşamak acı çekmektir ve hayatta kalmak acıda bir anlam bulmak demektir.
İyi savaşan biri kendini yenilmeyecek bir konumda tutar, düşmanın yenileceği bir fırsatı kaçırmaz.
