Kadim zamanlarda, Doğu'nun görkemli saraylarını, zenginlerin zarif konaklarını ve orta sınıf insanların dahi evlerini süsleyen nadide halıların kökeni, Orta Asya bozkırlarına oradan da İran içlerine girerek diğer bölgelere yayılmıştır. Bundan dolayı halı kelimesinin kökeni Türkçe olarak tespit edilmiş, buradan da Farsçaya geçtiği ileri sürülmüştür.
Orta Asya'da steplerin ve güney dağlarının gerçek temsilcisi Kırgız'dır. Kırgız; çölü ve göçebeliği temsil eder. Kar ve kum fırtınaları içinde yaşar. Kırgız'ın yüz o daha çocukken
kavrulur, buruşur. Ruhu ise bozkırın uçsuz bucaksızlığı içinde, her zaman bir afet bekler gibi mütevekkil, kendi içine sinmiştir. Bunun
için Kırgız, daima sessizdir.
Sayfa 246
İzleri sağlam toprakta uzun, kalem parmakları. Çobanları çok eski belki Kenan devrinden kalma havalarını çalarlar, Urfada Hazreti İbrahim, güzel Arap atlar yetiştiricisi, çok oğullu...
Çok eski, Orta Asya, Horasan bozkırı, yüz bin yıllık, büyük maceralar, binlerce yüz binlerce maceralar, sevinçler sesi. Mert, alçakgönüllü, sevgi dolu, dost, üzgün, kötülük bilmeyen, insanca bir gelenek...
Bütün belaların üstesinden gelen bir mutlu dünyanın sesi... İnsan soyunun kendi kendine, sularla, dağlarla; seslerle, ağıtla, sevinçle, ulu yıldızlarla oluşturduğu, doğayı iliklerine kadar bellemiş, kavramış, sevmiş, Onu bir parça, dost bilmiş, gelenek olmuş sesi... Türküsü, insanın insana davranışının en incesi...
